بررسی رابطه عمل به باورهای دینی و عملکرد ازدواج در خانواده های اردبیلی

هدف پژوهش حاضر بررسی رابطه بین عمل به باورهای دینی با عملکرد ازدواج در خانواده های اردبیلی بود. روش پژوهش حاضر با توجه به اهداف و سوالات آن از حیث عنوان یک پژوهش کاربردی و روش پژوهش توصیفی از نوع پیمایشی بود. جامعه آماری این پژوهش شامل تمامی زوجین (دختر و پسر) در شرف ازدواج خانواده های ساکن شهر اردبیل در نیمه دوم سال ۱۴۰۰-۱۳۹۹ بود. جهت انتخاب نمونه از جامعه مورد مطالعه، ۱۸۰ نفر به شیوه نمونه گیری در دسترس از پنج منطقه جغرافیایی شهر (شمال، جنوب، شرق، غرب و مرکز شهر) انتخاب شد. برای جمع آوری داده ها از دو پرسشنامه مقیاس عمل به باورهای دینی و پرسشنامه سنجش عملکرد خانواده استفاده گردید. برای تجزیه و تحلیل داده ها از روش تحلیل همبستگی پیرسون و رگرسیون چند متغیری استفاده شد. نتایج نشان داد که بین عمل به باورهای دینی (R=۰/۳۴۸) با عملکرد ازدواج رابطه مثبت و معنیداری وجود دارد .(P<۰/۰۰۱) همچنین نتایج تحلیل رگرسیون نشان داد که متغیر پیشبین عمل به باورهای دینی خانواده ها توان پیشبینی عملکرد ازدواج آنان را دارد. به طور خلاصه از نتایج این پژوهش میتوان استنباط کرد که با افزایش عمل به باورهای دینی خانواده ها، عملکرد ازدواج آنان افزایش مییابد.

کلیدواژه ها:

عمل به باورهای دینی ، عملکرد ازدواج ، خانواده های اردبیلی