بررسی حقوقی قراردادهای نفتی و جذب سرمایه گذار

به دنبال ظهور نهضت های آزادی بخش و ضد استعماری در دولتهای مختلف جهان و خودمختار شدن بسیاری از آنها به خصوص پس از جنگ دوم جهانی و آغاز جنگ سرد دولتهای در حال توسعه درصدد برآمدند که اصل حاکمیت دائمی بر منابع طبیعی را به عنوان یکی از اصول حقوق بین الملل عمومی عرفی به منظور ایجاد تعادل و برابری در روابط بین المللی به کار برند. صل موصوف محل جدال و کشمکشهای فراوانی بین دولتهای غربی و دولتهای جهان سوم بود. بی شک یکی از عمده دلایل این امر توان و قابلیت حقوقی این اصل به عنوان سپری محکم در برابر استدلال دولتهای غربی مبنی بر حاکمیت مطلق اصل وفای به عهد در قراردادهای بین المللی دولتی همچون معاهدات بین المللی و به تبع آن تلاش دولتهای سرمایه فرست به منظور بین المللی کردن قراردادهای بین المللی و خروج آنها از قوانین داخلی دولتمیزبان خصوصا برای در امان ماندن از ملیسازی توسط دولت میزبان است. در واقع حاکمیت دائم بر منابع طبیعی در خلاء و تنهایی توسعه پیدا نکرده بلکه به عنوان یک وسیله و ابزار در طول یا به عنوان یک عکس العمل به وقایع سیاسی بین المللی به کار رفته است. ما در این پژوهش به بررسی حقوقی قراردادهای نفتی و جذب سرمایه گذار پرداخته ایم.

کلیدواژه ها:

قرارداد نفتی ، سرمایه گذار ، قراردادها