رابطه بین جرات ورزی و کمرویی با پیشرفت تحصیلی دانش آموزان پسر مقطع متوسطه اول در شهر باغملک

پیشرفت تحصیلی دانش آموزان یکی از شاخص های مهم در ارزشیابی آموزش و پرورش است و تمام کوشش ها در این نظام در واقع تلاش برای جامعه عمل پوشاندن بدین امر تلقی می شود. این پژوهش با هدف بررسی رابطه بین جرات ورزی و کمرویی با پیشرفت تحصیلی دانش آموزان پسر مقطع متوسطه اول در شهر باغملک انجام شد. جامعه آماری در این پژوهش عبارت است از دانش آموزان پسر مقطع متوسطه اول در شهر باغملک بود که با استفاده از فرمول کوکران تعداد ۳۸۴ نفر با روش تصادفی ساده به عنوان حجم نمونه انتخاب شدند. ابزار اندازه گیری پرسشنامه های ۴۰ سوالی جرات ورزی گمبریل و ریچی (۱۹۷۵) ، کمرویی ۱۴ ماده ای چیک و بریگز (۱۹۹۰؛ گروزیر ۲۰۰۵) و ۴۸ سوالی پیشرفت تحصیلی تام و تیلور(۱۹۹۴) استفاده شده است . برای تجزیه و تحلیل داده ها از نرم افزار آماری ۲۳spss در سطح معنی داری (۰۵/۰) استفاده شد. نتایج بدست آمده نشان داد که بین بین جرات ورزی و کمرویی با پیشرفت تحصیلی دانش آموزان پسر مقطع متوسطه اول در شهر باغملک رابطه معنی داری وجود دارد. همچنین مقدار بتا برای متغیر جرات ورزی (۵۱۷/۰)، کمرویی (۱۳۷/۰) می باشد. و سطح معنی داری متغیرهای جرات ورزی(۰۰۱/۰)، کمرویی (۰۰۱/۰) بدست آمده است این یعنی اینکه متغیرهای جرات ورزی و کمرویی تاثیر مناسبی بر میزان پیشرفت تحصیلی دانش آموزان داشته است

کلیدواژه ها:

جرات ورزی ، کمرویی ، پیشرفت تحصیلی ، دانش آموزان مقطع اول متوسطه