بررسی حقوقی اراضی شهری و کاربری آن ها

واژه اراضی جمع ارض به معنای زمین ها می باشد، هرگاه این اراضی بر حسب موقعیت جغرافیایی در محدوده قانونی شهرها قرار گرفته باشند، به آنها اراضی شهری و در غیر این صورت به آنها اراضی غیرشهری گفته می شود.اراضی شهری با توجه به نوع آنها از لحاظ مالکیت و سابقه عمران و احیا، به سه دسته بایر، دایر و موات شهری تقسیم می شوند. یکی از مسائل بسیار مهم در رابطه با اراضی شهری، کاربری آنهاست . کاربری زمین ، نحوه استفاده از آن است .عموما هدف از وضع قوانین مختلف در حوزه اراضی شهری، حمایت از مالکیت مشروع صاحبان خصوصی اراضی ، دولت ، و برقراری نظم عمومی است . در حال حاضر مهمترین قانونی که در این ارتباط به تصویب رسیده قانون زمین شهری مصوب ۱۳۶۶ است . همچنین شهرداری، سازمان ملی زمین و مسکن ، سازمان امور اراضی ، سازمان ثبت اسناد و املاک کشور و شورای عالی شهرسازی و معماری، مهمترین مراجع تصدی امور اراضی شهری، در ساختار حکومت می باشند.مرجع صالح برای تشخیص نوع اراضی دایر و بایر و موات و ... کمیسیون ماده ۱۲ قانون زمین شهری است که می توان از آرای این کمیسیون به دادگاه محل وقوع ملک شکایت کرد. تعیین کاربری املاک و هرگونه ایجاد تغییر در آنها در صلاحیت کمیسیون ماده ۵ قانون شورای عالی شهرسازی و معماری است . رای این کمیسیون قابل اعتراض شکلی در دیوان عدالت اداری است .

کلیدواژه ها:

اراضی شهری ، زمین ، کاربری ، شهرداری ، قانون زمین شهری ، اراضی موات شهری ، اراضی دایر