مسوولیت متصدی حمل و نقل در حقوق ایران

تصدی به حمل و نقل طبق بند ۲ ماده ۲ قانون تجارت ۱۳۱۱ عمل تجاری اصلی دانسته شده و احکام آن نیز در مواد ۳۷۷ تا ۳۹۴ به تفصیل بیان گردیده است . پیش از این حمل و نقل تابع احکام عقد اجاره قانون مدنی ۱۳۰۷ بود. اما این احکام جوابگوی نیازهای حقوقی حمل و نقل تجاری نبود. یکی از این احکام به م سوولیت مت صدی حمل و نقل مربوط می شود که در ماده ۳۸۶ قانون تجارت به نحو متفاوتی از قانون مدنی مطرح گردیده ا ست . مقاله حا ضر به برر سی نوع، مبنا، ماهیت ، این م سوولیت و موارد معافیت و تحدید آن می پردازد. اهمیت این مقاله وقتی م ضاعف می شود که بدانیم منطق ماده ۳۸۶ ق.ت ایران مقتبس از قانون تجارت ۱۸۰۷ م. فرانسه در مورد مسوولیت متصدی حمل و نقل عینا در کنوانسیونهای بین المللی ناظر بر حمل و نقل های بین المللی (C.M.R) ریلی (C.I.M) و (C.I.V) ، هوایی و دریایی کالا و مسافر که ایران نیز به آنها ملحق شده به کار رفته است .

کلیدواژه ها:

متصدی حمل و نقل ، مسوولیت ، فرض تقصیر ، فرض مسوولیت ، معافیت از مسوولیت