قلمرو عقود تجارت الکترونیک در حقوق موضوعه ایران

قوانین تجارت الکترونیکی ناگزیر شده اند که داده پیام را در حکم »امضاء« و »نوشته « تلقی نمایند. از نظر شکل گیری توافق ، قواعد عمومی حاکم بر قراردادها، تا حدی که با ماهیت قراردادهای الکترونیکی سازگار باشد، در این سنخ از قراردادها نیز، اعمال می گردد در خصوص ایجاب طبع ویژه قراردادهای الکترونیکی اقتضاء دارد که اعلامات مندرج در سایت ها، دعوت به ایجاب تلقی شوند. تجارت الکترونیک در ایران بسیار جدید و در مراحل اولیه است . اما اهمیت بسیار زیاد فناوری اطلاعات باعث شده تا تدوین و اجرای قوانین و لوایح مورد نیاز در این زمینه در نظر مسئولان کشور باشد. در این راستا می توان مواردی همچون: لایحه قانونی تشکیل شورای عالی انفورماتیک کشور، قانون حمایت از حقوق پدیدآورندگان نرمافزارهای رایانه ای، قانون الحاق دولت جمهوری اسلامی ایران به کنوانسیون تاسیس سازمان جهانی مالکیت فکری، مقررات و ضوابط شبکه های اطلاع رسانی رایانه ای، مصوبه شورایعالی اداری در زمینه اتوماسیون نظام اداری و اتصال به شبکه جهانی اطلاع رسانی را نام برد. گسترش فناوریهای نوین باعث تغییر در نوع روابط انسانها گردیده است به نحوی که در دنیای کنونی استفاده ازفناوری های نوین امری عادی در روابط افراد می باشد. روابط تجاری افراد نیز به تبع این پیشرفت دستخوش دگرگونی گشته و امور حقوقی را نیز در این پیشرفت به دنبال کشانده است . در حال حاضر انعقاد قرارداد از راه دور و بدون حضور فیزیکی افراد امری متداول می باشد که توجه به آثار حقوقی این نوع قراردادها از اهمیت بسزایی برخوردار می باشد.

کلیدواژه ها:

تجارت ، عقود ، الکترونیک ، حقوق موضوعه