کاربرد رهیافت تصمیمگیری بر روی حدسها در تحلیل رویهی پاسخ

در این مقاله، رهیافت تصمیم گیری بر روی حدس ها در تحلیل رویهی پاسخ بهکار گرفته می شود . این روش، از میان مجموعهی تمامی ترکیب های ممکن از سطوح مختلف عوامل، هنگامی که تعداد آزمایش ها محدود است، ترکیبی را که موجب بهینه شدن میانگین پاسخ می شود انتخاب می کند . اساس این روش بر انتخاب ترکیبی است که با بیشترین احتمال، شانس بهینه شدن را داشته باشد . هرچند این احتمال، که حدس نامیده می شود، باید حداقل به اندازهی یک مقدار تعیین شدهی حداقل حدس قابل قبول باشد . هرگاه بیشترین حدس کمتر از این مقدار باشد، یک بردار مشاهدات دیگر دریافت شده و حدس بر روی ترکیب ها با استفاده از رابطه ای که از قانون بیز حاصل می شود بهبود می یابد . همچنین، مقدارِ حداقل حدس قابل قبول، با استفاده از رهیافت برنامه ریزی پویای احتمالی در بیشینه سازی احتمال انتخاب صحیح محاسبه می شود . مثال های عددی، حاکی از عملکرد بسیار خوب این روش در تحلیل رویهی پاسخ است .

کلیدواژه ها:

طراحی آزمایش ها Experimental Design ، تحلیل رویه ی پاسخ Response Surface Methodology ، حدس Belief ، یادگیری Learning ، تحلیل بیزی Bayesian Analysis ، برنامه ریزی پویای تصادفی Stochastic Dynamic Programming