تبیین قابلیت های گردشگری کشاورزی بر اساس دیدگاه گردشگران (مطالعه موردی: دهستان بلده شهرستان تنکابن)

امروزه نواحی روستایی از نظر اقتصادی با چالش هایی مواجه بوده و درآمد چندانی را از طریق مشاغل موجود در روستاها کسب نمی کنند، بر همین اساس فعالیتهای گردشگری  می تواند خلا اقتصادی روستاییان را با ایجاد مشاغل متنوع پر کند. هدف این پژوهش بررسی قابلیت های گردشگری کشاورزی در نواحی روستایی بر اساس دیدگاه گردشگران می باشد. روش تحقیق در این پژوهش، از نوع توصیفی-تحلیلی مبتنی بر پرسشنامه و مطالعات اسنادی است. جامعه آماری تحقیق شامل گردشگرانی می باشد که در سالهای اخیر از منطقه مورد مطالعه دیدن کرده اند. اطلاعات مورد نیاز با استفاده از پرسشنامه با حجم نمونه ۱۰۰ نفر جمع آوری  و با نرم افزار spss مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفته است. با توجه به مقیاس و ماهیت داده ها از روش آماری همبستگی، آزمون پارامتری T تک نمونه ای و آزمون ناپارامتری فریدمن استفاده شده است. منطقه مورد مطالعه دهستان بلده در شهرستان تنکابن می باشد. این دهستان در منطقه جلگه ای-ساحلی، بین شهرستانهای تنکابن و عباس آباد واقع شده است. کشاورزی در روستاهای این دهستان متشکل از مزارع برنج ،باغات مرکبات ،کیوی و پرورش و کشت انواع گل و گیاه می باشد. یافته ها نشان می دهد که روستاهای مورد مطالعه از توان بالایی برای ایجاد فعالیتهای گردشگری کشاورزی برخوردار بوده و دارای ۱۹۳۱ هکتار سطح زیر کشت برنج و۱۲۱۲ هکتار سطح زیر کشت مرکبات و چای بوده که متناسب برای توسعه گردشگری کشاورزی می باشد.  همچنین یافته های دیگر بیانگر آن است که گردشگران تمایل و علاقه زیادی برای حضور در اراضی کشاورزی جهت گذران اوقات فراغت و گردشگری کشاورزی دارند.