اولویت بندی استراتژی های توسعه گردشگری با استفاده از تکنیک MCDM (مطالعه موردی:استان کردستان)

گردشگری یکی از رشد یافته ترین صنایع نیمه دوم قرن بیستم بود و به عنوان یک عنصر کلید ی برای رشد اقتصادی در جهان نگریسته شده است که درآمد های توریسم برای توسعه زیر ساخت های منطقه بکار می رود. در این مقاله سعی در تدوین استراتژی های توسعه پایدار گردشکری شهر سنندج باتوجه به فرصت ها، تهدیدها، قوت ها و ضعف های داخلی و خارجی موثر در گردشگری پایدار این شهرستان دارد. روش تحقیق از نوع توصیفی- تحلیلی و برای جمع آوری اطلاعات با بررسی میدانی همراه شده است. جهت تعیین موقعیت استراتژی های بهینه از تکنیک IEA و سپس با تکنیک های TOPSIS ,ELECTER و کپ لند به اولویت بندی استراتژی ها اقدام شده است. نتایج نشان داد که استراتژی توسعه زیرساخت های گردشگری از نظر کارشناسان اولویت اول را در توسعه صنعت گردشگری به خود اختصاص داد.

کلیدواژه ها:

گردشگری ، توسعه پایدار ، مدل چند معیاره ، کردستان ، IEA ، TOPSIS