بررسی جایگاه فقهی - ادبی حرف «واو» در آیه ۱۲۱ سوره انعام
محل انتشار: فصلنامه پژوهش های فقهی، دوره: 14، شماره: 3
سال انتشار: 1397
نوع سند: مقاله ژورنالی
زبان: فارسی
مشاهده: 159
فایل این مقاله در 22 صفحه با فرمت PDF قابل دریافت می باشد
- صدور گواهی نمایه سازی
- من نویسنده این مقاله هستم
استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:
شناسه ملی سند علمی:
JR_JORR-14-3_003
تاریخ نمایه سازی: 12 شهریور 1402
چکیده مقاله:
علمای دانش نحو معانی سه گانه حال، استیناف یا عطف را برای حرف «واو» در آیه «لاتاکلوا مما لم یذکر اسم الله علیه و انه لفسق» (انعام: ۱۲۱) محتمل دانسته اند که البته ناهمگونی این نظریات، تبیین معنوی آیه شریفه را دچار چالش کرده است. بر این اساس نوشتار حاضر به روش توصیفی - تحلیلی به معناشناسی حرف «واو» در این آیه شریفه اختصاص یافته است و به این نتیجه رسیده ایم که ضمیر در جمله «و انه لفسق» به «اکل» مستفاد از فعل «لاتاکلوا» یا به «عدم الذکر» که برگرفته از «لم یذکر» است، رجوع می کند. بنابراین آیه شریفه در صدد نهی از خوردن ذبیحه موصوف به فسق نیست، بلکه در مقام تبیین یکی از مصادیق فسق است. واژه «فسق» در آیه مورد بحث نیز به معنای خارج شدن ذبیحه از حلیت است که در حقیقت جمله «و انه لفسق» دلیل حرام بودن ذبیحه ای را بیان می کند که نام خداوند بر آن برده نشده است؛ زیرا آن فسق و خروج از بندگی خداوند است و این مفهوم تنها با معنای عاطفه یا استیناف همخوانی دارد، نه حالیه بودن.
کلیدواژه ها:
نویسندگان
علی نجفی ایوکی
دانشیار گروه زبان و ادبیات عربی، دانشگاه کاشان
عباس اقبالی
دانشیار گروه زبان و ادبیات عربی، دانشگاه کاشان
کاظم حسینی باصری
دانشجوی دکتری زبان و ادبیات عربی، دانشگاه کاشان
مراجع و منابع این مقاله:
لیست زیر مراجع و منابع استفاده شده در این مقاله را نمایش می دهد. این مراجع به صورت کاملا ماشینی و بر اساس هوش مصنوعی استخراج شده اند و لذا ممکن است دارای اشکالاتی باشند که به مرور زمان دقت استخراج این محتوا افزایش می یابد. مراجعی که مقالات مربوط به آنها در سیویلیکا نمایه شده و پیدا شده اند، به خود مقاله لینک شده اند :