عوامل منطقه ای موثر بر همگرایی ایران و روسیه و تاثیر آن بر امنیت ملی جمهوری اسلامی ایران
محل انتشار: فصلنامه سیاست دفاعی، دوره: 21، شماره: 83
سال انتشار: 1392
نوع سند: مقاله ژورنالی
زبان: فارسی
مشاهده: 88
فایل این مقاله در 35 صفحه با فرمت PDF قابل دریافت می باشد
- صدور گواهی نمایه سازی
- من نویسنده این مقاله هستم
استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:
شناسه ملی سند علمی:
JR_JIHU-21-83_007
تاریخ نمایه سازی: 12 شهریور 1402
چکیده مقاله:
روسیه، بزرگ ترین کشور جهان و دومین قدرت نظامی و یکی از اصلی ترین قطب های سیاسی نظام بین الملل، به عنوان مهم ترین همسایه ی کشورمان، در کنار سایر خصوصیات جغرافیایی و با موقعیت بالای ژئواستراتژیکی و ژئوپلیتیکی، خود را میراث دار اتحاد جماهیر شوروی قلمداد کرده و به دنبال تثبیت و ارتقای نقش جهانی خود در تحولات منطقه ای و بین المللی است. ناهم خوانی سطح کنونی روابط با این کشور، با پتانسیل ها، منافع و تهدیدات مشترک و عوامل عدیده ی موثر بر هم گرایی میان دو طرف، محققین و دل سوزان دو کشور را بر آن داشته تا ضمن بررسی این روابط به ارائه ی راه کار جهت هم افزایی توان با بهره گیری از ماهیت فرصت های متقابل بپردازند. هدف این مقاله احصا و برشماری عوامل موثر بر هم گرایی بین ایران و روسیه در سطح منطقه ای و بررسی میزان تاثیر آن بر امنیت ملی جمهوری اسلامی ایران است. روش تحقیق در مقاله ی حاضر توصیفی- تحلیلی، پیمایشی است. ابزار اصلی گردآوری اطلاعات پرسشنامه و روش تجزیه و تحلیل داده ها با استفاده از نرم افزار spss صورت پذیرفته است. بنابراین، سوال اصلی این پژوهش که: «عوامل منطقه ای موثر بر همگرایی ایران و روسیه کدامند و به چه میزان بر امنیت ملی جمهوری اسلامی ایران تاثیرگذارند؟» در مجموع، میزان تاثیر چهارده عامل موثر بر هم گرایی بین ایران و روسیه در سطح منطقه ای مورد بررسی قرار گرفت. نتایج این پژوهش نشان می دهد که در بین این عوامل به ترتیب سه عامل «مشارکت ایران و روسیه در مقابله با حضور و نفوذ قدرت های منطقه ای و فرامنطقه ای و متحدان آنها در منطقه (از جمله آمریکا، ترکیه، رژیم صهیونیستی، عربستان و پاکستان)»، «همکاری ایران و روسیه برای حل و فصل بحران سوریه»، «مشارکت ایران و روسیه در استقرار و حفظ صلح و تحکیم ثبات و امنیت در منطقه» بیش ترین تاثیر را بر امنیت ملی جمهوری اسلامی ایران دارند که البته هوشیاری دولت مردان ایرانی را نیز در این موارد می طلبد.
کلیدواژه ها:
نویسندگان
امین غیور
دانشجوی کارشناسی ارشد مطالعات دفاعی دانشگاه جامع امام حسین(ع)
مهدی نطاقپور
عضو هیات علمی دانشگاه جامع امام حسین (ع)