اثر هشت هفته تمرین ترکیبی(هوازی-مقاومتی) برفعالیت آنزیم های آنتی اکسیدانی در زنان مبتلا به مولتیپل اسکلروزیس دارای چرخه جنسی منظم

مقدمه وهدف: بخوبی مشخص شده که استرس اکسیداتیوها دربیماری مولتیپل اسکلروزیس سبب آسیب غشا لیپیدی وتخریب بافت عصبی می شود. هدف تحقیق حاضر، بررسی اثر هشت هفته تمرین ترکیبی (هوازی- مقاومتی) بر فعالیت آنزیم های آنتی اکسیدانی و شاخص پراکسیداسیون لیپیدی در زنان مبتلا به مولتیپل اسکلروزیس دارای چرخه جنسی منظم بود.   مواد وروشها: در این تحقیق نیمه تجربی ۳۰ بیمار زن مبتلا به ام اس (میانگین سنی ۱۵/۹± ۱۹/۳۵ سال، وزن ۶۲/۱۳±۲۱/۵۹ کیلوگرم ومقیاس ناتوانی ۶۴/۰ ±۲۱/۳) داوطلب شدند و بطور تصادفی در ۲ گروه مساوی کنترل و تمرین قرار گرفتند. آزمودنی ها یک برنامه تمرینی ترکیبی (هوازی-مقاومتی) به مدت ۸ هفته، سه جلسه درهفته انجام دادند. قبل وبعد از دوره تمرینی، برای بررسی تغییرات آنزیم های سوپر اکساید دیسموتاز(SOD)، گلوتاتیون پراکسیداز(GPX)، ظرفیت تام آنتی اکسیدانی (TAC) و میزان مالون دی الدهید (MDA) از همه ازمودنی ها در حالت ناشتایی خون گیری به عمل آمد و توان هوازی وشاخص ناتوانی همه آزمودنیها اندازه گیری شد. داده ها با استفاده از آزمون t مستقل در سطح معنی داری P<۰.۰۵ در نرم افزار SPSS نسخه ۲۰ بررسی شدند.   نتایج: نشان داد که شاخص سوپر اکساید دیسموتاز و توان هوازی گروه تمرین در مقایسه با گروه دارونما افزایش معنا داری داشت (P=۰.۰۰۱). اما دیگر شاخص های تحقیق (GPX,TAC,MDA)  وشاخص ناتوانی حرکتی EDSS بین دو گروه تفاوت معنا داری مشاهده نشد.   نتیجه گیری: به نظرمی رسد انجام تمرینات ترکیبی بر شاخص ناتوانی حرکتی و پراکسیداسیون لیپید در زنان مبتلا به ام اس تاثیر ندارد اما می تواند باعث بهبود ظرفیت آنتی اکسیدانی وتوان هوازی در این بیماران شود.

کلیدواژه ها:

تمرین ترکیبی ، مولتیپل اسکلروزیس ، زنان ، پراکسیداسیون لیپیدی ، سوپراکساید دیسموتاز