اومانیسم و حق گرایی

اومانیسم شالوده فرهنگ و فلسفه بعد از رنسانس در غرب است که بر اساس آن، انسان میزان کلیه ارزش ها و فضایل از جمله حق و حق گرایی است. در طول چند قرن که اندیشه مزبور در شاهرگ های جوامع غربی جریان دارد تحولاتی اساسی در این نگرش رخ داده است. اومانیسم علاوه بر شمول بر اصولی چون اختیار و آزادی و فردگرایی انسان، به علت وجود اصل مدارای دینی با هر دین و آیینی از توحیدی گرفته تا الحادی قابل جمع است. در تلقی اومانیستی مفاهیم ارزشی تعاریف خاصی پیدا می کنند؛ برای مثال حق و حق گرایی با محوریت انسان تعریف می شود که در مقاله حاضر به نحوی اجمالی به آن پرداخته شده است.

کلیدواژه ها:

اومانیسم ، حق گرایی ، آزادی ، حق طبیعی ، اراده آزاد