اثربخشی مهارتهای اجتماعی – هیجانی بر رفتارهای یادگیری دانشآموزان ششم ابتدایی شیراز

هدف پژوهش حاضر تعیین اثربخشی آموزش مهارتهای هیجانی اجتماعی بر رفتارهای یادگیری دانشآموزان پایه ششم ابتدایی شیرازمیباشد. روش پژوهش از نوع نیمه آزمایشی پیش آزمون پس آزمون با گروه کنترل بود. جامعه آماری شامل کلیه دانش آموزان پایه ششمابتدایی شیراز در سال تحصیلی ۱۴۰۱-۱۴۰۰ می باشد. حجم نمونه متشکل از ۵۴ دانش آموز پایه ششم ابتدایی شیراز (۲۹ نفر گروهآزمایش، ۲۵ نفر گروه کنترل) بود که به کمک روش تصادفی خوشه ای انتخاب شدند. ابزارهای جمع آوری اطلاعات در این پژوهششامل پرسشنامه استاندارد رفتارهای یادگیری مک درموت، گرین، فرانسیس و استات (۱۹۹۹) بود. در ابتدایی شیراز پژوهش از هر دوگروه آزمایش و کنترل پیش آزمون پرسشنامه رفتاریهای یادگیری به عمل آمد سپس گروه آزمایش به مدت جمعا ۱۸ جلسه آموزشمهارتهای هیجانی-اجتماعی را دریافت نمود در حالی که گروه کنترل با روش مرسوم آموزش دید. در پایان، پس آزمون رفتارهاییادگیری بر روی هر دو گروه انجام شد. جهت تجزیه و تحلیل داده ها، از روش های آمار توصیفی (میانگین، انحراف استاندارد، کجی وکشیدگی) و در بخش آمار استنباطی از روش تحلیل کوواریانس چند متغیره استفاده شد. نتایج به دست آمده نشان داد که میزانرفتارهای یادگیری دانش آموزان گروه آزمایش که با روش مهارتهای هیجانی- اجتماعی آموزش دیده بودند نسبت به گروه کنترل کهبا روش مرسوم، آموزش دیده بودند به طور معنی داری بالاتر بود. یافته های حاصل شده، بر اثربخشی آموزش مهارتهای هیجانی-اجتماعی بر رفتارهای یادگیری دانش آموزان پایه ششم مقطع ابتدایی شیراز تاکید کرد.

کلیدواژه ها:

مهارتهای اجتماعی- هیجانی ، رفتارهای یادگیری