ماهیت گواهی عدم امکان سازش با توجه به ماده ۲۹۹ قانون آیین دادرسی مدنی

در قانون آئین دادرسی مدنی، تصمیم قضایی دادگاه تحت عنوان «رای»، به دو نوع «حکم» و «قرار» تقسیم شده است. ا ما گواهیعدم امکان سازش که به عنوان یکی از انواع تصمیمات دادگاه در دعوای طلاق شناخته شده در قانون مغفوم مانده است. نوشتارحاضر در صدد بیان این مطلب است که قوانین موجود، در تعیین جایگاه حکم طلاق و تفکیک آن از گواهی عدم امکان سازش و بیانماهیت این گوا ی موفق نبوده و قضات نیز در جهت رفع ابهام ها و خلا های قانونی رویه ای مقبوم ارائه نداده اند. وجود برخی شباهتها موجب تصور آن شده که گواهی عدم امکان سازش نوعی حکم یا قرار تلقی شود. این نوشتار به بررسی ماهیت گواهی عدم امکانسازش و میزان انظباق این گواهی با حکم و قرار می پردازد.

کلیدواژه ها:

گواهی عدم امکان سازش ، طلاق ، رای ، حکم ، قرار