بررسی نشانههای موسیقی سبک بلوز با استفاده از نظریه نشانه شناسی پیرس

براساس آرای چارلز سندرز پیرس نشانه و نشانه شناسی به سه بخش تقسیم می شود که به ترتیب نماد، نمایه و شمایل نامیده میشوند.در این پژوهش با توجه به نظریه پیرس به بررسی بخشی از موسیقی سنتی آمریکای جنوبی ( موسیقی بلوز) پرداخته شده است و درزبان موسیقی با تطبیق در نشانه شناسی تفسیر شده است. در این جستار بر اساس آرای پیرس، سبک موسیقی بلوز براساس دوازدهمیزانی که تبین نشانهای از یک موقعیت زمانی و مکانی و فرهنگی در زبان موسیقی است تحلیل و بررسی میشود. این تحلیل بیانگراین است که ارتباط مفهومی زبان موسیقی برای انسان از طریق درک دستوری زبان موسیقی به مثابه زبان گفتار در انسان حائز اهمیتو قابل فهم است. از طریق زبان موسیقی با ویژگی های زبان گفتاری میتوان به ایجاد ارتباط و درک مفاهیم و تولید نشانه ها و ایجاداندیشه رسید. زبان موسیقی همانند زبانهای گفتاری مستلزم شناخت عناصر و الفبایی است که از آن برای ارتباطات استفاده میشود.نشانه شناسی که پیرس به تفکیک در نماد و نمایه و شمایل از آن صحبت میکند نشان میدهد که در موسیقی سبک بلوز، وجهقراردادی دلالت برجستگی بیشتری دارد و نیز اجزای موسیقی به تنهایی ترکیب با مفهومی نیستند بلکه با همنشینی یکدیگر بازنمونمفاهیمی چون غم و حزن و اندوه میشوند.

کلیدواژه ها:

بازنمون ، شمایل ، موسیقی بلوز ، نشانه ، نماد ، نمایه