بررسی تطبیقی اذن و اجازه و آثار ان در حقوق مدنی

ضمان و عهد، التزام به جبران خسارت، موجبات ثبوت و سقوط آن، از دیرزمان دارای اهمیت زیادی در زندگیاجتماعی بشر بوده است. گاهی شرع و قانون به طور مستقیم اذن تصرف به شخص می دهد و گاهی شخص بهدلیل این که از نظر شرع و قانون دارای سلطه بر مال است. حق اذن دادن به دیگری را دارد. اذن در شی تلازمعرفی، قانونی، عقلی و ذاتی با لوازم آن شی دارد. اثر اذن در رفع ضمان با توجه به امانت مالکی یا قانونی بودنقابل بررسی است. اذن در عقود و ایفاعات دارای آثار و تبعاتی است. اثر اذن در حقوق خانواده قابل تحلیل است.تاثیر موجود یا عدم وجود اذن در عقد دو ایقاعات و در قراردادها را نمی توان نادیده انگاشت چه بسا عقودیمنعقد می گردند که ناقد عنصر اذن و از سوی اصیل می باشند و یا اینکه با اذن به ترتیب آن عقود استقرار یافتهو یا اضمحلال آنها مطرح می گردد و البته اذن همان اجازه قبل از انجام عمل حقوقی است که بعد از آن ایجاب وقبول و بطور کلی عمل حقوقی بودجود می آید نه اینکه عمل حقوقی انجام گرفته باشد سپس موافقت اصیل کههمان اجازه است حاصل گردد.

کلیدواژه ها:

اذن ، اجازه ، حقوق مدنی