نقش مکمل شهرداری در حفظ و توسعه میراث تاریخی و فرهنگی شهری و توجه به بهبود کیفیت مجموعه ها ی اقامتی وگردشگری سنتی

در عصر حاضر گردشگری تاثیر فراوانی در ابعاد اقتصادی، فرهنگی و سیاسی شهرها و حتی کشورها دارد. ایجاد اشتغال، به جریان انداختن سرمایه های اقتصادی، افزایش تقاضاهای سفر خارجی و به دنبال آن افزایش امنیت در کشور از جمله آثار مثبت گردشگری است. استان فارس یکی از مهمترین استان های کشور به لحاظ پتانسیل های اقتصادی، فرهنگی و گردشگری می باشد که با توجه به وجود این توانایی ها، نیاز به توسعه تاسیسات زیربنایی از جمله مجموعه های اقامتی - گردشگری در آن به وضوح احساس می شود. در این پژوهش به لزوم نقش حمایتی شهرداری شیراز در توسعه مجموعه ی اقامتی گردشگری فضایی و بومگردی سنتی (با تاکید بر عناصر کلیدی معماری) پرداخته شده و با بازشناخت ادبیات موضوع به بررسی موضوعی سرپناه در سفر، هویت و فرهنگ معماری و در نهایت تاثیر رابطه معماری بوم آورد و معماری پایدار و تاثیراتی که هنر بومی می تواند بر طراحی مجموعه اقامتی و گردشگری بگذارد، پرداخته شده است. یافته های این پژوهش حاکی از این است که قطعا فرهنگ و هنر و در معماری بومی بر یکدیگر تاثیرگذار هستند. هنر ایرانی و فرهنگ ایرانی به دلیل داشتن یک هدف مشترک هر دو به یک سو در تلاطم هستند، البته امروزه این عناصر در حال تزلزل می باشند، هدف ما از طراحی مجموعه این است که در طرح ایده آل چنین مرکزی، می توان با استفاده از ویژگی های کالبدی نظیر فرم و روابط اجزای کالبدی در راستای معماری بومی در طراحی مجموعه گردشگری و اقامتی گام موثری برداشت. عمچنین نتایج نشان داد که با توجه به اینکه پارامتر حمایت های شهرداری نظیر امتیازهای بافت فرسوده، عوارض و خدمات در توسعه اقامتگاه های بومگردی نقش چشمگیری در توسعه و تعدد آنها دارد، توصیه می شود که توجه بیشتری به این عامل شده تا کیفیت اقامتگاه های سنتی و تعداد آنها پیشرفت چشمگیری نماید. امری که توجه بدان موجب توسعه گردشگری شهری و افزایش سرانه درآمد شهر شیراز و رونق اقتصادی و پویایی شهر خواهد شد.

کلیدواژه ها:

کلمات کلیدی: حفظ و توسعه میراث تاریخی ، توسعه مجموعه ها ی اقامتی وگردشگری سنتی ، مشارکت شهری ، شهرداری ، میراث تاریخی و فرهنگی.