بررسی آموزش مبتنی بر برنامه ریزی چندبعدی و آموزش های مرسوم بر خلاقیت دانش آموزان

به فرآیند ذهنی کشف ایده ها و مفاهیم، یا آمیزش ایده ها و مفاهیم موجود خلاقیت یا آفرینندگی می گویند که فرآیند بینش خودآگاه یا ناخودآگاه منجر به تحریک آن می شود. یکی از عواملی که در رشد خلاقیت دانش آموزان موثر است، یادگیری انواع مهارت هاست. برنامه ریزی چندبعدی یک برنامه ریزی کل نگر است که به تمامی ابعاد وجودی دانش آموزان توجه می نماید. پژوهش حاضر با هدف بررسی آموزش مبتنی بر برنامه ریزی چندبعدی و آموزش های مرسوم بر خلاقیت دانش آموزان و به روش توصیفی – تحلیلی انجام شده است. یافته های پژوهش حاکی از تاثیر مثبت آموزش بر مبنای برنامه ریزی چند بعدی بر رشد خلاقیت دانش آموزان در مقایسه با سایر روشهای متداول است.

کلیدواژه ها:

برنامه ریزی چندبعدی ، خلاقیت ، آموزش ، دانش آموزان