طیف های دانش آموزان با نیازهای ویژه و رویکرد رفتاری آنها

تعریف های گوناگونی برای کودکان با نیازهای ویژه وجود دارد. برخی کودک استثنایی را به کسی اطلاق می کنند که از هوش و استعدا خارق العاده ای برخوردار باشد. دیگران این اصطلاح را موقعی به کار می برند که بخواهند هر نوع کودکی را که غیرعادی است توصیف کنند. در هر مدرسه و کلاسی دانش آموزانی یافت می شوند که به دلیل اوضاع فردی و اجتماعی و نیازهای ویژه خود نمی توانند از فرصت های آموزشی ارایه شده در مدرسه در حد مطلوب استفاده و متناسب با ظرفیت و استعدادهای ذهنی خود رشد کنند. از طرفی تامین نکردن نیازهای این گروه از دانش آموزان ممکن است آنان را به سوی رفتارهای نامطلوب و ناسازگارانه سوق دهد و پیشرفت آنها را تحت تاثیر قرار دهد. از اقداماتی که در برخی کشورها برای تامین نیازهای ویژه این دانش آموزان و کمک به یادگیری و کاهش و پیشگیری مسایل رفتاری آنها انجام می گیرد، ارایه خدمات جانبی و حمایتی است. این نوع خدمات که یادگیری را با نیازهای دانش آموزان و وضع فردی آنها تطبیق می دهد جز اجتناب ناپذیری از اقدامات آموزشی و پرورشی مدرسه است. در این مقاله که به روش کتابخانه ای انجام شده است، دو طیف از دانش آموزان با نیازهای ویژه شامل دانش آموزان ناشنوا و نیمه شنوا و نابینا و نیمه بینا تعریف داده می شوند و رویکرد رفتاری آن ها بررسی و تبیین می گردد.

کلیدواژه ها:

رویکرد رفتاری ، دانش آموزان ، نیازهای ویژه ، ناشنوا ، نابینا