اثربخشی درمان شناختی مبتنی برذهن آگاهی برکاهش افسردگی و افزایش کیفیت زندگی سربازان

هدف پژوهش حاضر، بررسی تاثیر شناخت درمانی مبتنی بر ذهن آگاهی بر افزایش کیفیت زندگی وکاهش افسردگی است. در این پژوهش، از روش نیمه آزمایشی همراه با پیش آزمون پس آزمون استفاده شد. برای این منظور از میان سربازان یکی از یگان های ناجا۳۰ نفر به طور تصادفی انتخاب و در دو گروه آزمایشی و گواه قرار گرفتند. گروه آزمایشی در طی هشت جلسه دو ساعته، به صورت گروهی، به شیوه MBCT آموزش دیدند. گروه گواه هیچگونه آموزش درمانی دریافت نکرد. آزمودنی های دو گروه پرسشنامه های کیفیت زندگی سازمان جهانی بهداشت (WHO-QOL-BREF) و پرسشنامه افسردگی بک (BDI-II) را در دو نوبت (پیش از درمان و پس از درمان) تکمیل کردند. در تحلیل داده ها از روش آزمون دو نمونه ای کلموگروف-اسمیرنوف و آزمون شاپیرو ویلک برای متغیرها، آزمون لوین جهت بررسی تجانس واریانس ها و از تحلیل کواریانس چند متغیر مانکوا برای بررسی فرضیه ی پژوهش استفاده شد. یافته ها نشان می دهند که شناخت درمانی مبتنی بر ذهن آگاهی، کیفیت زندگی را افزایش و افسردگی سربازان را کاهش می دهد. به نظر می رسد تمرین های شناخت درمانی مبتنی بر ذهن آگاهی با افزایش آگاهی افراد از لحظه حال از طریق فنونی مثل توجه به تنفس و بدن، و توجه دادن آگاهی به اینجا و اکنون، بر نظام شناختی و پردازش اطلاعات اثر می گذارد.

کلیدواژه ها:

شناخت درمانی مبتنی بر ذهن آگاهی ، کیفیت زندگی ، افسردگی