بررسی و ارزیابی اثربخشی سازمانی بر اساس مدل پارسونز (AGIL) در یک واحد نظامی

یکی از مباحث اساسی در نظریه سازمانی، اثربخشی سازمانی است که آن را ملاکی برای ارزیابی عملکرد سازمانی محسوب م یکنند. اثربخشی سازمانی عبارت است از درجه یا میزانی که سازمان به هدف های موردنظر خود نائل می آید. بنابراین ارزیابی اثربخشی فعالیت های سازمان ها از اهمیت فراوانی برخوردار است. هدف از پژوهش حاضر، بررسی و ارزیابی اثربخشی سازمانی در یک واحد نظامی است. مدل اثربخشی استفاده شده در پژوهش، مدل پارسونز است که شامل چهار مولفه نوآوری، تعهد سازمانی، رضایت شغلی و سامت سازمانی )روحیه( است. روش پژوهش از نوع توصیفی-پیمایشی است. جامعه آماری شامل کلیه کارکنان واحد نظامی بوده و حجم نمونه بر اساس فرمول کوکران به تعداد ۳۱ آزمودنی تعیین گردید. گردآوری داده ها با استفاده از پرسشنامه استاندارد پارسونز صورت گرفته است. برای تعیین ۰ برآورد گردید. نتایج آزمون / میزان پایایی پرس شنامه از ضریب آلفای کرونباخ استفاده شده که مقدار ۸۹۵ میانگین آشکار کرد وضعیت اثربخشی سازمانی در جامعه موردمطالعه مطلوب نیست و ب هعبار تدیگر اثربخشی سازمانی معنادار نیست. نتایج آزمون فریدمن بیان کرد که از بین چهار مولفه اثربخشی سازمانی، مولفه تعهد سازمانی رتبه اول و سلامت سازمانی رتبه چهارم را کسب کرد ه اند.

کلیدواژه ها:

اثربخشی ، مدل پارسونز ، واحد نظامی ، کارایی ، بهره وری