بررسی تاثیر برنامه های توسعه منابع انسانی بر بودجه ریزی عملیاتی با نقش میانجی پایداری سازمانی (مورد مطالعه: شرکت توزیع نیروی برق تهران بزرگ)

بودجه به عنوان اهرمی اصلی در برنامه ریزی و مدیریت هر سازمان به شمار می آید. سازمان ها نیز به طور کلی، به دنبال استفاده مطلوب از هزینه های انجام شده و کسب بیشترین بهره وری و تحقق اهداف از پیش تعیین شده با به کارگیری کمترین منابع اند. هدف پژوهش، تعیین تاثیر برنامه های توسعه منابع انسانی بر بودجه ریزی عملیاتی با نقش میانجی پایداری سازمانی است. این تحقیق از نظر نوع، به صورت کمی بوده و از نظر روش تحقیق نیز یک تحقیق توصیفی- پیمایشی است. جامعه آماری تحقیق شامل کلیه مدیران و کارشناسان منابع انسانی و مالی شرکت توزیع نیروی برق تهران بزرگ به تعداد ۴۶۰ نفر بود که تعداد ۲۱۰ نفر بر اساس فرمول کوکران و به روش تصادفی طبقه ای انتخاب شد. ابزار اصلی جمع آوری اطلاعات، پرسشنامه توسعه منابع انسانی کوهن (۲۰۱۰)، پایداری سازمانی پهلون صادق (۱۳۹۶) و بودجه ریزی عملیاتی باباخانی و همکاران (۱۳۹۰) بود که روایی آن به صورت صوری و سازه ای و پایایی آن با استفاده از روش آلفای کرونباخ محاسبه (۸۷۹/۰) و تایید شد. اطلاعات به دست آمده با استفاده مدل معادلات ساختاری و نرم افزار Smart PLS نسخه شماره ۲ تجزیه و تحلیل شدند. نتایج نشان داد که برنامه های توسعه منابع انسانی بر بودجه ریزی عملیاتی با نقش میانجی پایداری سازمانی تاثیر دارد. همچنین، برنامه های توسعه منابع انسانی بر بودجه ریزی عملیاتی، برنامه های توسعه منابع انسانی بر پایداری سازمانی و پایداری سازمانی بر بودجه ریزی عملیاتی تاثیر دارد. بنابراین، می توان با توسعه برنامه های منابع انسانی در سطح شرکت توزیع نیروی برق تهران بزرگ و توجه به مولفه های پایداری سازمانی، در جهت بودجه ریزی عملیاتی گام برداشت.

کلیدواژه ها:

برنامه های توسعه منابع انسانی ، بودجه ریزی عملیاتی ، پایداری سازمانی