نقش رعایت حقوق شهروندی در سیما و منظر شهری

حقوق شهروندی با حقوق شهرنشینی متفاوت است ، اما حقوق شهرنشینی جزئی از اجزای حقوق شهروندی است . شهروندان به دلیل زندگی کردن در شهرها از این حقوق برخوردارند. »حق بر شهر« مفهومی است که در چند دهه اخیر ظهور کرده تا ما مفاهیم عدالت محور در شهرها را بیشتر مورد بحث قرار دهیم . درست است که در اینجا از واژه حق ، استفاده شده است اما ظهور و حضور این مفهوم از عدالت شهری است . وقتی میگوییم حقوق شهروندی، سه دسته دارای حقوق شهروندی هستند، صرف نظر از اینکه محل زندگی و شیوه زندگیشان چطور باشد؛ کسانی که در شهر زندگی میکنند و شهرنشین هستند، روستانشینان و کوچ نشینان.حقوق شهرنشینی در عالم حقوق، مفهوم تازه و نویی است و در مقایسه با همنوعان حقوق بشری خود، گستره محدودتری را شامل میشود. حقوق شهرنشینی از حق بر شهر می آید؛ شهری که در آن امکانات شهری به شکل عادلانه توزیع شده است و شهروندان در هر نقطهای از شهر به امکانات شهری دسترسی دارند؛ اگرچه در کشور ما این حق هنوز به شکل گستردهای مورد بحث و گفتوگو قرار نگرفته و صرفا به شکل یک واحد درسی در دانشکده های حقوق و در تحصیلات تکمیلی مورد مطالعه قرار میگیرد. اما باید بپذیریم که در کشور ما ایران که شهرهای بزرگ با جمعیت میلیونی دارد، برای مدیریت بهتر شهر و زندگی باکیفیت شهروندانمان خوب است که حق بر شهر بیشتر مورد بحث قرار گیرد.بنابراین و به طور کلی از رهگذر بررسی و تحلیل متون متعدد پیرامون حق به شهر، این گونه می توان نتیجه گرفت که شهر متعلق به تمام افرادی است که در آن زندگی می کنند. حق به شهر یک حق انسانی است که شامل تعلق یافتن به شهروندان و مشارکت آنان در امور شهری است . قرار گرفتن این حق در چاچوب حقوقی انسانی به این معنی است که هر انسانی صرف نظر از ملیت ، قومیت و ویژگی های فرهنگی ، تنها به دلیل انسان بودن شایسته بهرمندی از این حق است .

کلیدواژه ها:

حقوق شهروندی ، حقوق شهرنشینی ، عدالت شهری ، شهر