بررسی فقهی قسم در آیه ۸۹ سوره مائده
محل انتشار: دوفصلنامه مطالعات فقهی، دوره: 3، شماره: 4
سال انتشار: 1399
نوع سند: مقاله ژورنالی
زبان: فارسی
مشاهده: 263
فایل این مقاله در 32 صفحه با فرمت PDF قابل دریافت می باشد
- صدور گواهی نمایه سازی
- من نویسنده این مقاله هستم
استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:
شناسه ملی سند علمی:
JR_JSMIU-3-4_005
تاریخ نمایه سازی: 6 شهریور 1402
چکیده مقاله:
قسم به خداوند امر عظیمی است و شایسته نیست که انسان برای امور کم ارزش به خداوند قسم یاد نماید، گاهی قسم هایی که فرد می خورد نه تنها جایز نیست بلکه ممکن است عواقبی از جمله معصیت و کفاره برای او در پی داشته باشد البته در مواردی هر چند ممکن است قسم جایز باشد اما نباید جنبه کراهت آن نادیده گرفته شود، در این مقاله به بررسی فقهی قسم در آیه ۸۹ سوره مائده می پردازیم تا بدانیم آیا قسم خوردن به غیر از خداوند متعال جایز است و هم چنین آیا فرد می تواند بر انجام معصیت یا ترک واجب قسم بخورد به عبارتی آیا قسم بر ترک راجح و انجام مرجوح قسم شرعی است و چه قسمی است که مورد قبول شرع می باشد و پیامد آن چیست. این مقاله با بهره مندی از استنادات نقلی و روایی و با روش توصیفی تحلیلی در پی بررسی احکام انواع قسم و آثار آن می باشد، که بر این اساس قسم خوردن جز به خداوند متعال جایز نیست و حتی راست و صحیح آن هم مکروه است مگر در موارد خاص ...و قسم های دیگر نه تنها قسم شرعی نیست بلکه در مواردی، از نهی قسم به غیر خداوند متعال حکم به حرمت آن استفاده می شود . تنها درصورتی که متعلق قسم التزام بر کاری شرعی باشد (مثل ترک حرام یا انجام واجب) وفاء بر آن واجب است و مخالفت آن کفاره دارد، البته کفاره شامل اقسام لغو (عدم قصد جد) آن نمی شود.
نویسندگان
زهرا احمدی
گروه فقه و معارف اسلامی، مدرسه عالی فقه و قرآن، مجتمع آموزش عالی خواهران، نمایندگی استان خراسان، جامعه المصطفی العالمیه، افغانستان.