تاثیر سبک های شناختی بر میزان یادگیری آشکار و ضمنی مهارت حرکتی- شناختی دانشجویان ورزشکار

هدف بررسی تاثیر سبک های شناختی بر میزان یادگیری آشکار و ضمنی است تا بدینوسیله دریابیم که آیا سبک شناختی می-تواند در برتری عملکرد افراد موثر باشد. این تحقیق از نوع نیمه تجربی و طرح آن شامل چهار گروه پیش آزمون و پس آزمون می-باشد. جامعه آماری دانشجویان رشته تربیت بدنی مقطع کارشناسی دانشگاه تبریز بودند. برای شناسایی سبک های شناختی از آزمون گروهی تصاویر پنهان شده استفاده شد و به منظور مطالعه عملکردهای یادگیری زمان واکنش متوالی اندازه گیری شد که چهار گروه (هر گروه ۱۲ نفر) ۱. وابسته به زمینه-یادگیری آشکار، ۲. وابسته به زمینه-یادگیری ضمنی، ۳. مستقل از زمینه-یادگیری آشکار و ۴. مستقل از زمینه-یادگیری ضمنی ایجاد شدند. داده ها از روش تحلیل واریانس با اندازه گیری های مکرر با سطح معناداری ۰۵/۰ تحلیل شدند. یافته ها نشان داد در گروه های وابسته به زمینه-یادگیری ضمنی و مستقل از زمینه-یادگیری آشکار تفاوت معناداری بین مراحل پیش آزمون با سایر مراحل و همچنین در گروه وابسته به زمینه-یادگیری آشکار و مستقل از زمینه-یادگیری ضمنی تفاوت معناداری بین مراحل پیش آزمون و یادداری وجود داشت. با مقایسه نتایج حاصل از مراحل پیش آزمون، اکتساب، یادداری و انتقال مشاهده شد که تمام گروه ها در مرحله یادداری عملکرد بهتری داشتند. به طوری که براساس متغیر بررسی شده افراد در پیش آزمون زمان بیشتری برای اجرای حرکت نیاز داشتند یا سرعت حرکت در مرحله یادداری بهبود پیدا کرده بود و همچنین تمرین، اجرا را در تمام گروه ها ارتقاء بخشیده بود.

کلیدواژه ها:

زمان واکنش ، سبک های شناختی ، مستقل از زمینه / وابسته به زمینه ، یادگیری (آشکار و ضمنی)