رابطه ذهنیت تحصیلی با رفتارهای تحصیلی با میانجی گری انگیزش تحصیلی در دانش آموزان دوره دوم متوسطه شهر بیرجند

هدف پژوهش حاضر بررسی رابطه ذهنیت تحصیلی با رفتارهای تحصیلی با میانجیگری انگیزش تحصیلی در دانش آموزان دوره دوم متوسطه شهر بیرجند بود. روش این پژوهش ،توصیفی از نوع همبستگی بود. جامعه آماری این پژوهش شامل کلیه دانش آموزان متوسطه دوره دوم شهر بیرجند بود که متشکل از ۵۸۰۰ نفر ۲۶۰۰) نفر و ۳۲۰۰ نفر است از روش نمونه گیری خوشه ای تصادفی برای انتخاب نمونه استفاده شد و بر اساس جدول مورگان تعداد ۳۶۱ نفر به عنوان نمونه انتخاب شدند ابزار گردآوری دادهها پرسشنامه های انگیزش تحصیلی ذهنیت تحصیلی و رفتار تحصیلی بود و از تحلیل مسیر برای تجزیه و تحلیل داده ها استفاده شد. نتایج یافته ها نشان داد بین ذهنیت تحصیلی با انگیزش تحصیلی درونی و ذهنیت تحصیلی با انگیزش تحصیلی بیرونی رابطه ی معناداری وجود دارد. اثر مستقیم ذهنیت تحصیلی بر انگیزش تحصیلی درونی و بیرونی به ترتیب ۰٫۸۷ و ۰٫۴۹ است اثر این متغیرها مثبت است همچنین بین انگیزش تحصیلی درونی با رفتارهای تحصیلی و انگیزش تحصیلی بیرونی با رفتارهای تحصیلی رابطه ی معناداری وجود دارد اثر مستقیم انگیزش تحصیلی درونی و بیرونی بر رفتارهای تحصیلی به ترتیب ۰٫۴۹ و ۰٫۲۱ است اثر این متغیرها نیز مثبت است؛ بنابراین انگیزش درونی و بیرونی تحصیلی در رابطه ی بین ذهنیت تحصیلی با رفتارهای تحصیلی نقش واسطه ای دارد اثر غیر مستقیم ذهنیت تحصیلی به واسطه انگیزش تحصیلی درونی با رفتارهای تحصیلی ۰٫۴۲ و اثر غیر مستقیم ذهنیت تحصیلی به واسطه انگیزش تحصیلی بیرونی با رفتارهای تحصیلی ۰٫۱۰ است.

کلیدواژه ها:

ذهنیت تحصیلی ، رفتارهای تحصیلی ، انگیزش تحصیلی