رابطه آموزش پیش دبستانی در یادگیری مهارتهای روانی - حرکتی و سازگاری اجتماعی دانش آموزان دوره ابتدایی

هدف از اجرای این تحقیق تعیین میزان ارتباط آموزش پیش دبستانی در یادگیری مهارتهای حرکتی - روانی و سازگاری اجتماعی دانش آموزان دوره ابتدایی می باشد که بر روی ۱۴۴ دانش آموز پایه اول تا سوم ابتدایی مجتمع آموزشی شهید شیرودی شهرستان آزادشهر بوسیله دو پرسشنامه آموزش رشد حرکتی لینکلن ، ازرتسکی و پرسشنامه رفتار سازشی راتر به اجرا گذاشته شد. ۱۴۴ دانش آموز مورد مطالعه با استفاده از جدول مورگان و به روش نمونه گیری خوشه ای طبقه ای بندی شده از بین ۲۳۰ دانش آموز پایه اول تا سوم انتخاب شدند. در این پژوهش دانش آموزان ، به دو گروه تقسیم شدند. یک گروه کسانی بودند که آموزش پیش دبستانی را در مهدکودک یا آمادگی گذرانده اند و گروه دوم، هیچ گونه آموزش رسمی قبل از ورود به دبستان نداشته اند. با مقایسه نمرات مهارتهای حرکتی - روانی و سازگاری اجتماعی بین دو گروه این نتیجه حاصل شد که دانش آموزانی که دوره پیش دبستانی را نگذرانده اند در مقایسه با دانش آموزانی که این دوره را گذرانده اند از اختلالات حرکتی و ناسازگاری اجتماعی بالاتری برخوردارند. بنابراین می توان گفت که آموزش پیش دبستانی بر یادگیری و افزایش مهارتهای حرکتی - روانی و سازگاری اجتماعی دانش اموزان دوره ابتدایی تاثیر گذار بوده است . همچنین از بین دانش آموزانی که دوره پیش دبستانی را نگذرانده اند دختران در مقایسه با پسران از مهارتهای حرکتی -روانی و سازگاری اجتماعی بالاتری برخوردارند. از بین دانش آموزانی که دوره پیش دبستانی را گذرانده، پسران و دختران از اختلالات حرکتی و ناسازگاری اجتماعی یکسانی برخوردارند. بین مهارتهای روانی - حرکتی و سازگاری اجتماعی دانش آموزان پایه های اول تا سومی که آموزش پیش دبستانی را نگذرانده اند تفاوت معناداری وجود ندارد. بین دانش آموزان پایه های اول ، دوم و سوم ابتدایی که دوره پیش دبستانی را گذرانده اند از لحاظ مهارتهای روانی - حرکتی و سازگاری اجتماعی تفاوت معناداری وجود دارد.

کلیدواژه ها:

آموزش پیش دبستانی ، مهارتهای حرکتی - روانی ، سازگاری اجتماعی