شناسایی و اولویت بندیهای موانع کارآفرینی روستایی در مناطق مرزی سیستان

راه اندازی و گسترش کسب وکار خانگی در مناطق روستایی با موانع متعددی (همانند ضعف در تامین مالی ، حمایت نکردن دولت ، ضعف در بازاریابی ، نبود قوانین مرتبط ، پایین بودن سطح تجربه و مهارت صاحبان کسب وکار، مسائل فرهنگی ، ضعف در زیرساخت ها و غیره) مواجه است . بر همین اساس و با توجه به این که تاکنون، مطالعه ویژه ای در سطح روستاهای مرزی سیستان در زمینه بررسی موانع فرآوری کسب وکارهای خانگی روستایی انجام نگرفته و شناخت علمی بسیار اندکی در این زمینه برای برنامه ریزی در راستای راهاندازی و گسترش چنین کسب وکارهایی وجود دارد؛ لیکن ، این مطالعه باهدف کلی واکاوی موانع فرآوری کارآفرینی در مناطق روستایی انجام پذیرفته و درصدد است تا با اتخاذ موانع فرآوری این واحدها، بتواند گامی مفید و موثر در جهت گسترش و توسعه کارآفرینی خانگی در نواحی روستایی بردارد. نتایج حاصل از مقایسه زوجی شاخص ها و اولویت بندی معیارها برای بررسی گویه های موانع نهادی کارآفرینی بیانگر آن است که از بین شاخص های کلیدی موردتوجه ، بیشترین وزن را وجود افراد متخصص در زمینه راهاندازی کسب وکارهای جدید با وزن ۱۹۸/۰ و کمترین وزن را زیرساخت مناسب ارتباط مخابراتی با وزن ۰۳۶/۰ حاصل از مقایسه زوجی را بین شاخص های موردتوجه به خود اختصاص می دهند همچنین نتایج حاصل از مقایسه زوجی شاخص ها و اولویت بندی معیارها برای بررسی گویه های موانع اقتصادی کارآفرینی بیانگر آن است که از بین شاخص های کلیدی موردتوجه ، بیشترین وزن را نداشتن پشتوانه مالی و پس انداز کافی در زمینه راهاندازی کسب وکارهای جدید با وزن ۲۷/۰ و کمترین وزن را تنوع منابع درآمدی و عدم تنوع در فعالیت اقتصادی روستا با وزن ۰۲۱/۰ حاصل از مقایسه زوجی را بین شاخص های موردتوجه به خود اختصاص می دهند. نتایج حاصل از مقایسه زوجی شاخص ها و اولویت بندی معیارها برای بررسی گویه های موانع اجتماعی کارآفرینی بیانگر آن است که از بین شاخص های کلیدی موردتوجه ، بیشترین وزن را وجود مهارت پایین نیروی کار در زمینه راهاندازی کسب وکارهای جدید با وزن ۲۱۳/۰ و کمترین وزن را عدم تمایل جوانان به اشتغال در روستا با وزن ۰۲۹/۰ حاصل از مقایسه زوجی را بین شاخص های موردتوجه به خود اختصاص می دهند.

کلیدواژه ها:

کارآفرینی ، مرزی ، سیستان.