پروژه منطق گرایی در ریاضیات: از بولتزانو تا راسل

آموزه منطق گرایی عبارت است از فروکاستن مفاهیم و قضایای ریاضی به مفاهیم و قضایای منطقی. این آموزه که یکی از مکاتب مهم فلسفه ریاضی است، را نخستین بار برنارد بولتزانو صورت بندی کرد و سپس گوتلپ فرگه سعی کرد با ارائه نسخه جدیدی از منطق آن را ادامه دهد. درنهایت این آموزه را به صورت پروژه ای، برتراند راسل و آلفرد نورث وایتهد عملی کردند. در این مقاله نخست تلاش خواهم کرد چگونگی تحول و تکوین این پروژه را از بولتزانو تا راسل بررسی کنم. سپس با بررسی ضعف ها و قوت های آن، سعی خواهم کرد به این پرسش پاسخ دهم که آیا برنامه منطق گرایی رضایت بخش بود؟

کلیدواژه ها:

منطق گرایی ، این همانی ، هم توانی ، اصل متعارف بی نهایت ، اصل متعارف انتخاب ، اصل تحویل پذیری ، نظریه انواع ، نظریه انشقاق انواع ، تعریف غیر اسنادی