رابطه مدیریت انتشار شایعات ناشی از بحرانهای سیاسی در شبکه های اجتماعی و ارتقاء امنیت ملی

امنیت ملی به الزاماتی (اقدامات نرم یا سخت) اشاره می کند که بقای دولت ملی را از طریق به کارگیری قدرت اقتصادی، نیروهای نظامی و توان سیاسی و استفاده از ابزار دیپلماسی حفظ نماید. مقاله پیش رو حاصل پژوهش بررسی رابطه مدیریت انتشار شایعات شبکه های اجتماعی در هنگام بحران های سیاسی و ارتقاء امنیت ملی می باشد. پژوهش انجام شده از نظر روش، از نوع توصیفی تحلیلی و از نظر روش گرد آوری اطلاعات میدانی و پیمایشی است. جامعه مورد مطالعه این پایان نامه در برگیرنده خبرگان صاحب نظر در حوزه امنیت و مهندسی در شبکه های اجتماعی و افراد فعال در این حوزه است که با استفاده از روش گلوگه برفی تعداد آن ها پس از مصاحبه و توزیع پرسشنامه مشخص گریده اند. در پژوهش حاضر، جهت شناسایی و تجزیه و تحلیل (با استفاده از آمار توصیفی و استنباطی) از نرم افزار اس پی اس اس استفاده می شود و نیز برای رتبه بندی عوامل پژوهش، از فرآیند تحلیل سلسله مراتبی در نرم افزار سوپردسیژن استفاده شده است. نتایج پژوهش با توجه به تحلیل نهایی براساس روش سلسله مراتبی، نشان داد: که بی انگیزهکردن(D)" با وزن "۰.۴۶۷۳" و " خنثی سازی(C)" با وزن "۰.۲۷۷۱۸" به عنوان مهمترین معیارهای مدل ارائه شده، بیشترین تاثیر را ارتقاء امنیت ملی در موضوع کنترل شایعات سیاسی در شبکه های اجتماعی دارد.

کلیدواژه ها:

بحران سیاسی ، امنیت ملی ، مدیریت شایعات سیاسی ، شبکه های اجتماعی