بررسی اثرپکتین تغییر یافته مرکبات (MCP) و دوکسوروبیسین برقدرت زیستایی، مورفولوژی و چرخه سلولی دردو دودمان سلولی سرطان پروستات انسانی، DU-۱۴۵ وLNCaP

مقدمه و هدف: سرطان پروستات از شایعترین سرطانها در دنیا بشمار می رود بطوریکه در بین مردان دومین علت مرگ ناشی از سرطان می باشد. دراین پژوهش اثر MCP*(پکتازول) و دوکسوروبیسین (Dox )* بر کاهش میزان زیستایی و نیز تاثیر آن بر آپوپتوز و چرخه سلولی در دودمان سلولی سرطان پروستات ا نسانی یعنی   DU-۱۴۵و LNCaP < /span> مورد مطالعه قرار گرفته است.مواد و روش ها: سلولهای  DU-۱۴۵و LNCaP < /font>باغلظتهای مختلف MCP < /span> و دوکسوروبیسین و یا ترکیبی از دو دارو مورد تیمار قرار گرفتند.زیستایی سلولها با استفاده از روش MTT،مورفولوژی سلولی با میکروسکوپ معکوس و رنگ آمیزی گیمسا و پیشرفت سیکل سلولی نیز از طریق روش فلوسایتومتری و با استفاده از نرم افزار فلوماکس بررسی شد.  نتایج : در سلولهای DU-۱۴۵ و LNCaP < /span>  تیمار بادوز  IC۵۰دوکسوروبیسین،سبب چروکیده شدن سلولها و تیمار با دوز IC۵۰ پکتازول موجب گرانوله و کوچک شدن سلولها شد درحالی که تیمار با ترکیب دو داروی پکتازول و دوکسوروبیسین باعث هم چروکیده شدن وهم گرانوله و کوچک شدن سلولها  شد و در سلولهای DU-۱۴۵  قدرت زیستایی سلولها از میزان ۴۷.۰۴% در تیمار با Dox به تنهایی تا میزان %۲۹.۳۶ در تیمار با ترکیب دو داروی MCP < /span> وDox   کاهش نشان داد . در سلولهای LNCaP < /span> قدرت زیستایی سلولها از میزان ۴۷.۰۴% در تیمار با Dox به تنهایی تا میزان %۲۹.۳۶ در تیمار با ترکیب دوکسوروبیسین گردد. در سلولهای DU-۱۴۵  ترکیب دو دارو سبب توقف چرخه سلولی در مرحله Sub G۱ وآپوپتوز و در سلولهای LNCaP < /span>  موجب توقف چرخه سلولی در مرحله G۲M مهار شد. نتیجه گیری : MCP < /span> سبب افزایش اثر دوکسوروبیسین در کاهش زیستایی سلولهای DU-۱۴۵ از طریق آپوپتوز و در سلولهای LNCaP < /span>  ازراه توقف چرخه سلولی  می شود.

کلیدواژه ها:

سرطان پروستات ، دودمان سلولی سرطانی DU-۱۴۵ و LNCaP ، سیکل سلولی وآپوپتوز ، MCP (پکتازول) ، دوکسوروبیسین