تاثیر رهبری همنوا بر پویایی آموزشی با نقش میانجی امنیت روانی

هدف از پژوهش حاضر بررسی تاثیر ابعاد رهبری همنوا بر پویایی آموزشی با نقش میانجی امنیت روانی جهت ارائه مدل در مدارس آموزش و پرورش استان مازندران بوده است. این پژوهش توصیفی از نوع زمینه­یابی و از نظر هدف کاربردی بوده است، داده­های مورد نظر بر اساس پرسش­نامه محقق­ساخته با روش آمیخته (کیفی–کمی) که روایی صوری و محتوایی با میانگین (۷۲/۰= cvr) و پایایی از طریق ضریب آلفای کرونباخ (۸۷/۰) مورد بررسی قرار گرفت. جامعه آماری این پژوهش شامل مدیران مدارس سه دوره تحصیلی سال ۱۳۹۷ بوده است (۴۸۶۵ نفر) که ازاین جامعه تعداد ۳۶۰ نفر با بهره­گیری از روش نمونه­گیری تصادفی طبفه­ای بر حسب دوره تحصیلی به عنوان نمونه انتخاب شدند. جهت تجزیه و تحلیل داده­ها از روش تحلیل عاملی اکتشافی، آزمون فریدمن، معادلات ساختاری با استفاده از نرم­افزار SPSS و لیزلرل استفاده شده است. یافته­های حاصل از تحلیل منجر به شناسایی پنج عامل به ترتیب شامل رهبری مربی­نگر، ژرف نگر، روانشناسانه، مردم سالاری و پیوند جویانه گردید. هم­چنین یافته­ها نشان دادند که مدل حاصل از برازش مناسب برخوردار بوده و علاوه بر تاثیر رهبری همنوا بر پویایی آموزشی، نقش امنیت روانی بعنوان متغیر میانجی مورد تائید است؛ بنابراین شناسایی و ترویج و بکارگیری ابعاد و مولفه­های رهبری همنوا و هم­چنین ایجاد امنیت روانی مناسب در محیط مدرسه که زمینه ساز پویایی آموزشی است، می­توانند ملاک و معیار مناسبی برای دستیابی به اهداف آموزش و پرورش در مدارس باشند.

کلیدواژه ها:

مدل رهبری همنوا ، پویایی آموزشی ، امنیت روانی ، معادلات ساختاری ، آموزش