بررسی اثر هشت هفته تمرین هوازی بر اشتها و گرلین آسیل دار پلاسمای زمان استراحت و ناشی از ورزش وامانده ساز در مردان دانشجو
سال انتشار: 1389
نوع سند: مقاله ژورنالی
زبان: فارسی
مشاهده: 90
فایل این مقاله در 10 صفحه با فرمت PDF قابل دریافت می باشد
- صدور گواهی نمایه سازی
- من نویسنده این مقاله هستم
استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:
شناسه ملی سند علمی:
JR_DMED-18-6_008
تاریخ نمایه سازی: 5 شهریور 1402
چکیده مقاله:
مقدمه و هدف: گرلین آسیلدار، اولین هورمون اشتهاآور گردش خون است. این پپتید، افزایش اشتها و دریافت غذا را سببمیشود. هدف از پژوهش حاضر بررسی اثر هشت هفته تمرین هوازی بر اشتها، گرلین آسیل دار، انسولین و گلوکز پلاسمای زمان استراحت و ناشی از ورزش واماندهساز بود. مواد و روشها: ۲۳ مرد دانشجوی سالم (میانگین سنی ۱۲/۲ ±۵۸/۱۹ سال، شاخص توده بدنی۷/۲ ± ۶۳/۲۱ کیلوگرم بر مترمربع، وزن ۴۶/۶±۸۶/۶۴ کیلو گرم) به صورت تصادفی به دو گروه تجربی و کنترل تقسیمشدند. آزمودنی های گروه تجربی تمرینهای هوازی را با شدت ۶۰ تا ۸۵ درصد حداکثر ضربان قلب به مدت هشت هفته و هر هفته سه جلسه انجامدادند و گروه کنترل به فعالیتهای روزمره خود پرداختند. ۷۲ ساعت قبل و پس از هشت هفته تمرینهای هوازی، جلسه ورزش واماندهساز انجام شد و چهار مرحله خونگیری در حالت غیرناشتا، قبل و پس از ورزش واماندهساز انجامگرفت. نتایج: درنهایت، نتایج نشانداد تمرینهای هوازی در اشتها، مقادیر گرلین آسیل دار (۷/۰P=) و انسولین زمان استراحت تغییری ایجادنمیکند. اما کاهش معنادار گرلین آسیل دار (۰۰۱/۰P=) و گلوکز(۰۰۳/۰P=) پس از ورزش واماندهساز را سببمیشود. نتیجهگیری: بعد از تمرینهای هوازی، عدم تغییر غلظت گرلین آسیل دار با عدم تغییر اشتها همراه بود که همسویی تغییرات گرلین آسیل دار و اشتها را در زمان استراحت نشانمیداد. ولی سرکوب گرلین آسیل دار بعد از ورزش واماندهساز و عدم تغییر اشتها این رابطه را بهطور کامل تاییدنمیکرد، که در این خصوص بایستی تحقیقهای بیشتری انجامشود.
کلیدواژه ها:
نویسندگان
محمدرضا حامدی نیا
گروه فیزیولوژی ورزش،دانشکده تربیت بدنی و علوم ورزشی، دانشگاه تربیت معلم سبزوار
محمود حصارکوشکی
دانشگاه آزاد اسلامی واحد نیشابور
امیرحسین حقیقی
گروه فیزیولوژی ورزش،دانشکده تربیت بدنی و علوم ورزشی،دانشگاه تربیت معلم سبزوار
اعظم ملانوروزی
دانشگاه تربیت معلم سبزوار