اثر محیط کشت و غلظتهای مختلف NAA بر ریشه زایی شاخساره های دو ژنوتیپ گردوی ایرانی Juglans ( regia L.)

مرحله ریشه زایی که از مراحل مهم در تکثیر درون شیشه ای در گردو است تحت تأثیر عوامل زیادی قرار دارد . در این پژوهش از شاخه های رشد یافته دو ژنوتیپ ( Z60 و Z63 ) روی محیط کشت پرآوری ( DKW دارای 0/6 میلی گرم در لیترهورمون BA ) استفاده گردید که دارای 6-5 سانتی متر طول بودند. از دو محیط کشت پایه MS و DKW هر کدام با ¼ غلظت عناصر برای ریشه زایی استفاده شد. این محیط ها همراه با هورمون NAA در چهار غلظت ( 1 و 2 و 3 و 4 ) میلی گرم در لیتر همراه با شاهد برای مرحله القای ریشه مورد بررسی قرار گرفت. در ژنوتیپ Z63 حداکثر شاخص های مورد بررسی درصد ریشه زایی ( 45 )، وزن تر ریشه (3/8)، طول ریشه (10/2) متعلق به تیمار 4 میلی گرم در لیتر NAA درمحیط DKW است. با افزایش غلظت در این محیط میزان ریشه زایی 6 برابر افزایش یافت. حداقل میزان صفات مورد بررسی نیز به تیمار بدون هورمون MS مربوط است که در وزن تر ریشه تفاوت معنی داری با DKW ندارد. در ژنوتیپ Z60 در این محیط نیز تیمار 4 میلی گرم در لیتر NAA حداکثر شاخص های مورد بررسی را داشت که در وزن تر ریشه با 3 میلی گرم در لیتر NAA تفاوت معنی داری نداشت.

کلیدواژه ها:

گردو ، ریشه زایی ، محیط کشت ، NAA