تنوع ژنتیکی برخی از ژنوتیپ های پاکوتاه محلب (Prunus mahaleb L.) با استفاده از نشانگرهای مورفولوژیکی و مولکولی

در این تحقیق، تنوع ژنتیکی 30 ژنوتیپ پا کوتاه گزینش شده محلب انتخاب و با استفاده از نشانگرهای مورفولوژیک و RAPD مورد بررسی قرار گرفت. جهت بررسی های مورفولوژیکی 14 صفت مورد استفاده قرار گرفت. جهت تکثیر DNA نمونه ها در واکنش PCR از 21 آغازگر ده نوکلئوتیدی انتخاب شد که در نهایت 17 آغازگر تولید باندهای چند شکلی نموده و برای تجزیه و تحلیل نهایی مورد استفاده قرار گرفتند. در مجموع 94 باند در محدوده 250 تا 1000 bp به دست آمد . گروه بندی ژنوتیپ ها به روش تجزیه خوشه ای و با استفاده از الگوریتم UPGMA انجام گرفت و بر این اساس سه گروه اصلی را نشان داد که این گروه های به دست آمده همبستگی مناسبی را با رده بندی تاکسونومی محلب داشتند . با توجه به جدول تشابه جاکارد بیشترین تشابه بین ژنوتیپ های DM90 و DM96 مشاهده گردید. در تجزیه و تحلیل داده های صفات مورفولوژیکی و رسم دندروگرام، ژنوتی پهای محلب نیز در سه گروه دسته بندی شدند که این سه گروه با گروه های حاصل از نشانگر مولکولی RAPD دارای تفاوت هایی بودند. این عدم انطباق را میتوان ناشی از عوامل متعددی دانست و از آنها در برنامه های اصلاح نژاد بهره برد.

کلیدواژه ها:

محلب ، تنوع ژنتیکی ، نشانگرهای موفولوژیکی و مولکولی ، RAPD