بررسی تاریخی عکاسی جنگ ایران در بازه زمانی (۱۳۶۷-۱۳۵۹) با تاکید بر عکاسان حرفه ای، مستقل و نظامی

بیان مسئله: اهداف و و روش های تولید اثر عکاسان مستند، به لحاظ تاثیراتی که از هر دوره تاریخی می پذیرند، در همان زمان ثبت اثر شکل می گیرد، اما آنچه آن ها نشان داده اند، اکنون نمادی از گذشته تاریخی است. عکاسی به عنوان یک هنر رسانه موثر و پویا گزینه های بسیاری را در مقابل هنرمندان و خبرنگاران قرار می دهد. در این پژوهش، به بررسی تاریخی این تاثیرات بر جریان عکاسی جنگ (پیش زمینه ها و روند شکل گیری) پرداخته می شود، تا به این پرسش ها پاسخ دهیم که تاثیرات داخلی و بین المللی، گروه های تاثیرگذار، بر آثار عکاسی، عکاسان حرفه ای، مستقل و نظامی چه بوده  و عوامل سیاسی و اجتماعی آن دوره چه تاثیراتی بر عکاسی به لحاظ فرم و محتوا داشته است؟هدف: پرداختن به تاریخ عکاسی جنگ ایران در قالب شکل گیری و تاثیرات آن، در بازه زمانی جنگ ایران و عراق ۱۳۶۷-۱۳۵۹ ه.ش که در ادبیات سیاسی کشور، دفاع مقدس یا جنگ تحمیلی نامیده می شود، هدف اصلی این پژوهش است.روش پژوهش: یافته های پژوهش حاضر، به شیوه توصیفی-تحلیلی و تاریخی بیان شده و گردآوری اطلاعات بصورت کتابخانه ای و مصاحبه (نگارنده با عکاسان این دوره) انجام شده است.یافته ها: براساس نتایج حاصله، دو رویداد انقلاب اسلامی ۱۳۵۷ و آغاز جنگ ایران و عراق، در عکاسی مستند و به تبع آن عکاسی جنگ ایران به لحاظ فرم و محتوا تغییرات اساسی ایجاد کردند و عکاسی ایران تحت تاثیر حرکت عمومی مردم با مضامینی عمدتا ایدئولوژیک و دینی با رویکردی انقلابی شکل گرفت. این تغییرات علاوه بر فضای انقلابی و دینی حاکم بر آن دوره، برآیند نگاه بکر و بومی بسیاری از این عکاسان به ویژه عکاسان مستقل (با تجربه و آماتور) است.

کلیدواژه ها:

عکاسی ، عکاسی جنگ ، جنگ ایران و عراق ، عکاسان حرفه ای ، عکاسان مستقل ، عکاسان نظامی