طرح برخی نگرانی ها در مورد تجویز شل کننده های عضلانی برای لوله گذاری تراشه در بیماران کووید-۱۹

نامه به سردبیر بیماران دیسترس تنفسی شدید ناشی از کووید-۱۹ ممکن است به دلیل هیپوکسمی شدید، نیاز به لوله­گذاری تراشه داشته باشند. برای تسهیل لوله­گذاری و به حداقل رساندن ریسک آلودگی کارکنان، اغلب گایدلاین­ها، روش لوله­گذاری با توالی سریع با استفاده از خواب آورها، داروهای مخدر و شل کننده­های عضلانی را پیشنهاد می­کنند. استفاده از داروهای شل کننده عضلات، ممکن است در بعضی از بیماران کووید-۱۹ با خطراتی برای بیمار همراه باشد؛ محیط پر استرس، پرستاران کم تجربه در بخش­های تازه تاسیس، لباس­های دست و پا گیر، خستگی زودرس تنفسی ناشی از پوشیدن ماسک و هم­چنین محدودیت دید ناشی از تشکیل مه روی شیشه عینک و سطح سپر محافظ صورت در حین لارنگوسکوپی، می­تواند لوله­گذاری را مشکل و وقت­گیر نماید. این عوامل، در کنار درگیری شدید ریه و هیپوکسیمی ناشی از آن و بیماری­های زمینه­ای قلبی- عروقی ممکن است باعث تشدید هیپوکسیمی شده و بیمار را در معرض آسیب هیپوکسیک مغز یا ایست قلبی قرار دهند. بنابراین، به نظر می­رسد در بیماران کووید-۱۹، لوله گذاری تراشه با تجهیزات کامل محافظت شخصی و استفاده از داروهای خواب آور و مخدر برای مهار رفلکس­های راه هوایی همزمان با حفظ تنفس خود به خودی بیمار(آرام بخشی عمیق)، روشی ایمن­تر باشد. در غیر این صورت، به عنوان راهکار ثانویه، لوله­گذاری توسط با تجربه ترین فرد پیشنهاد می­شود.   کلمات کلیدی :

کلیدواژه ها:

Covid-۱۹ ، Tracheal intubation ، Complications ، Muscle relaxant ، کووید-۱۹ ، لوله ­گذاری نای ، عوارض ، شل کننده عضلات