بررسی فقهی و حقوقی طفل متولد از رحم جایگزین (اجاره ای) در حقوق ایران و مذاهب اسلامی

یکی از امور فطری در وجود انسان ها میل به داشتن فرزند و ادامه نسل است، اما بسیاری از زوج ها از نعمت باروری برخوردار نیستند و از این موضوع رنج می برند. عدم باروری باعث شده است که بسیاری از زندگی ها تلخ شده و حتی به جدایی منجر گردد. از جمله مشکلاتی که در مردان باعث ناباروری آنها می شود، این است که برخی از آنها فاقد اسپرم هستند و یا اسپرم آنها توان و خاصیت ترکیب با تخمک زن را ندارد. در ارتباط با زنان نیز باید گفت زنانی وجود دارند که فاقد تخمک بوده یا توان پذیرش اسپرم را ندارند، رحم برخی از زنان توان نگهداری و پرورش جنین را ندارد و یا زنانی وجود دارند که اصلا رحم ندارند. این مشکلات از دیرباز وجود داشته با این حال میل به داشتن فرزند در این افراد همچنان ادامه دارد از این رو انسان ها همواره در پی یافتن راه حلی برای این مشکلات بوده و به روش های گوناگونی متوسل شده اند. علم پزشکی با پیشرفت هایی که داشته، توانسته است برای درمان بسیاری از این مشکلات راه حل هایی ارائه دهد یکی از این راه حل ها « رحم اجاره ای » است. استفاده از رحم اجاره ای برای زمانی است که مشکل ناباروری نه در اسپرم و نه در تخمک و نه در جنین حاصل باشد، بلکه زن با داشتن تخمدان هایی با عملکرد طبیعی فاقد رحم باشد. به علاوه، در صورت وجود نقایصی در ساختمان رحم یا امکان بروز نگرانی و تهدیدهای جدی پزشکی در دوران حاملگی، سلامت زن به خطر افتاده یا مانع جایگزینی جنین در رحم یا حمل آن شود. در همه این موارد، رحم اجاره ای ( رحم جایگزین ) یک راه حل انتخابی برای داشتن فرزند خواهد بود. در این پژوهش بر آنیم تا از لحاظ فقهی و حقوقی طفل متولد از رحم جایگزین (اجاره ای) در حقوق ایران و مذاهب اسلامی را مورد بررسی قرار دهیم.

کلیدواژه ها:

کلیدواژه: فقه ، رحم جایگزین ، اجاره ای ، حقوق ایران ، مذاهب