بررسی بیواکولوژی پروانه گالزای صنوبر Paranthrene tabaniformis Rott. (Lep.: Sessiidae) و روش های کنترل آن در استان گیلان
محل انتشار: فصلنامه تحقیقات آفات گیاهی، دوره: 10، شماره: 1
سال انتشار: 1399
نوع سند: مقاله ژورنالی
زبان: فارسی
مشاهده: 103
فایل این مقاله در 5 صفحه با فرمت PDF قابل دریافت می باشد
- صدور گواهی نمایه سازی
- من نویسنده این مقاله هستم
استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:
شناسه ملی سند علمی:
JR_IPRJ-10-1_008
تاریخ نمایه سازی: 1 شهریور 1402
چکیده مقاله:
پروانه گالزای صنوبر Paranthrene tabaniformis Rott. (Lep.: Sessiidae) از آفات مهم صنوبر به شمار میرود که انتشار وسیعی در کشورهای آسیایی، اروپایی، آفریقایی و آمریکای شمالی داشته و در ایران نیز در سال ۱۳۴۰ توسط فرحبخش گزارش شد. در این بررسی، زیستشناسی این آفت به طور عمده در ایستگاه تحقیقات صنوبر صفرابسته و همچنین ایستگاههای فخرآباد (لشتنشاء) و پیلمبرا (پرهسر)، نهالستان لاکان رشت و تعدادی از نهالستانهای خصوصی در کیاشهر و ضیابر در استان گیلان مطالعه شد. حشره کامل این آفت، پروانهای است زنبور مانند که از اواخر اردیبهشت ظاهر شده و تا اواخر شهریور فعالیت مینماید. مادهها پس از جفتگیری تخمها را به صورت انفرادی، دوتایی و به ندرت بیشتر در جهات مختلف در ارتفاع بین ۳۰ سانتیمتر تا ۵/۲ متر روی چین خوردگیهای پوست ساقه، پشت برگها و حاشیه جوانههای جانبی قرار میدهند. دوره جنینی ۱۰-۱۴ روز بوده و لاروها بعد از خروج از تخم با ایجاد حفره کوچکی در پوست و به طور معمول در محل اتصال دمبرگ به ساقه به داخل ساقههای نرم نفوذ میکنند و بهتدریج ایجاد دالان مینمایند. بیشترین طول دالان لاروی ۲۵ سانتیمتر میباشد. فعالیت لاروهای این آفت روی ساقه نهالهای یکساله کلنهای مختلف گونههای اورامریکن و دلتوئیدس، بهصورت ایجاد گالهایی با شدتهای مختلف در استان گیلان مشاهده شد. آلودگی شدید نهالها میتواند منجر به شکستگی ساقه در هنگام وزش باد شود. زمستانگذرانی به صورت سنین سوم تا ششم لاروی است. لاروها از فروردین دوباره فعالیت خود را از سر میگیرند و بعد از مدتی تغذیه، به شفیره تبدیل میشوند. دوره شفیرگی این آفت در طبیعت بین ۱۷-۱۹ روز متغیر است. پروانه گالزای صنوبر دارای یک نسل در سال میباشد.
کلیدواژه ها:
نویسندگان
منصور صالحی
دانشکده منابع طبیعی، دانشگاه گیلان، صومعه سرا، ایران
مهرداد قدس خواه
دانشکده منابع طبیعی، دانشگاه گیلان، صومعه سرا، ایران
مسعود امین املشی
مرکز تحقیقات و آموزش کشاورزی و منابع طبیعی گیلان، رشت، ایران
مراجع و منابع این مقاله:
لیست زیر مراجع و منابع استفاده شده در این مقاله را نمایش می دهد. این مراجع به صورت کاملا ماشینی و بر اساس هوش مصنوعی استخراج شده اند و لذا ممکن است دارای اشکالاتی باشند که به مرور زمان دقت استخراج این محتوا افزایش می یابد. مراجعی که مقالات مربوط به آنها در سیویلیکا نمایه شده و پیدا شده اند، به خود مقاله لینک شده اند :