آزمون ساختار عاملی محیط های اجتماعی خودتعیین گرانه و الگوی نقش آن در جهت گیری های هدفی دانش آموزان دبیرستانی

هدف پژوهش حاضر، بررسی نقش محیط های اجتماعی خود تعیین گرانه خانه ، مدرسه و دوستان بر جهت گیری هدفی دانش آموزان دبیرستانی دختر شهر مشهد است . بدین منظور نمونه ای به حجم ۳۹۱ نفر از دانش آموزان پایه سوم مقطع دبیرستان های دخترانه (رشته ریاضی ، انسانی و تجربی ) از نواحی ۱، ۲ و ۳ شهر مشهد انتخاب شدند. برای جمع آوری داده ها از پرسشنامه اهداف پیشرفت میدگلی و همکاران (۱۹۹۸) و پرسشنامه سه نیاز بنیادین خود تعیین گری میل یاوسکایا و همکاران (۲۰۰۹)، استفاده شد. برای تحلیل داده ها از ضریب همبستگی پیرسون و الگوی معادلات ساختاری استفاده شد. نتایج اجرای همبستگی پیرسون نشان داد که به استثنای یکی از روابط ممکن ، تمام مولفه های محیط های خود تعیین گرانه (خانه ، مدرسه و دوستان) با مولفه های اهداف پیشرفت (اهداف تبحری ، عملکردی رویکردی و عملکردی اجتنابی ) دو به دو با هم همبستگی دارند. با اجرای الگوی معادلات ساختاری برای آزمون رابطه محیط های خود تعیین گرانه و اهداف پیشرفت مشخص شد که الگوی پیشنهادی از برازش مناسبی برخوردار است و محیط های خود تعیین گرانه پیش بینی کنندهی مناسبی برای اهداف پیشرفت هستند RSMEA=۰.۰۹)، .(GFI=۰.۹۸ تمام ضرایب مسیر الگوی پیشنهادی نیز معنادار بود.

کلیدواژه ها:

جهت گیری هدفی ، خود تعیین گری ، محیط .