اثربخشی برنامه توانبخشی مبتنی بر خانواده بر افزایش مهارتهای بین فردی و سازگاری اجتماعی معلولین جسمی - حرکتی شهر قاین

هدف پژوهش حاضر بررسی اثربخشی برنامه توانبخشی مبتنی بر خانواده بر افزایش مهارتهای بین فردی و سازگاری اجتماعی معلولین جسمی -حرکتی شهر قاین بود. بدین منظور نمونه ای شامل ۳۰ نفر از معلولان جسمی _حرکتی تحت پوشش اداره بهزیستی شهر قاین انتخاب و در دو گروه ۱۵ نفره کنترل و آزمایش به روش تصادفی جایگزین شدند. جهت گردآوری دادهها پرسشنامه های مهارتهای بین فردی منجمی زاده (۱۳۹۱) و سازگاری اجتماعی بل (۱۹۶۱) توسط آزمودنی ها در دو مرحله پیش آزمون و پس آزمون تکمیل شدند. آزمودنی های گروه آزمایش تحت پوشش برنامه توانبخشی مبتنی بر خانواده طی سه ماه مشخص قرار گرفتند. دادهها با استفاده از آزمون تی نمونه های مستقل و تحلیل کواریانس تجزیه و تحلیل شدند. نتایج نشان داد برنامه توانبخشی مبتنی بر خانواده اثر معناداری بر مهارتهای بین فردی معلولان جسمی -حرکتی شهر قاین دارد به طوری که معلولانی که تحت پوشش برنامه توانبخشی مبتنی بر خانواده قرار داشته اند، از سطوح بالاتر مهارتهای بین فردی برخودار شدند، همچنین نتایج نشان داد برنامه توانبخشی مبتنی بر خانواده، اثر معناداری بر افزایش سازگاری اجتماعی معلولان جسمی -حرکتی داشته است . بر طبق این نتایج پیشنهاد می شود این برنامه با جدیت بیشتری در سطح شهرستان ادامه پیدا کند و برنامه ریزی های لازم جهت تحت پوشش قرار دادن تمام خانوادههای معلولان انجام شودو خانوادهها جهت استفاده از این حمایت ها توجیه شوند.

کلیدواژه ها:

برنامه توانبخشی مبتنی بر خانواده ، مهارتهای بین فردی ، سازگاری اجتماعی ، معلولان جسمی -حرکتی