اثربخشی درمان شناختی رفتاری بر اضطراب تحصیلی دانش آموزان دارای اختلال یادگیری

هدف از پژوهش حاضر تعیین اثربخشی درمان شناختی رفتاری بر اضطراب تحصیلی دانش آموزان دارای اختلال یادگیری بوده است. روش پژوهش، نیمه آزمایشی با طرح پیش آزمون و پس آزمون با گروه کنترل است. جامعه آماری در پژوهش حاضر شامل دانش آموزان دارای اختلال یادگیری شهر اردبیل در سال تحصیلی ۱۴۰۱ مشغول به تحصیل بودند، نمونه آماری شامل ۳۰ نفر از دانش آموزان دارای اختلال یادگیری است که با روش نمونه گیری دردسترس انتخاب شده و سپس با استفاده از گمارش تصادفی دریکی از دو گروه آزمایش ۱۵) نفر) و کنترل ۱۵) نفر) قرار گرفتند. جهت جمع آوری داده ها از پرسشنامه اضطراب تحصیلی ساراسون (۱۹۵۷) استفاده شده است. سپس به گروه آزمایش ۸ جلسه ۹۰ دقیقه درمان شناختی رفتاری ارائه شد و به گروه کنترل آموزشی داده نشد. پس از مداخله آزمایشی از هر دو گروه پس آزمون گرفته شد. برای تحلیل داده ها از روش تحلیل کوواریانس استفاده شد. جهت تجزیه و تحلیل داده ها از تحلیل کواریانس استفاده شد. یافته ها نشان داد که که میانگین نمرات اضطراب تحصیلی دانش آموزان در پس آزمون گروه آزمایش نسبت به پیش آزمون معنادار بوده است. بنابراین نتایج نشان داد درمان شناختی رفتاری بر اضطراب تحصیلی دانش آموزان دارای اختلال یادگیری تاثیر دارد.

کلیدواژه ها:

درمان شناختی رفتاری ، اضطراب تحصیلی ، دانش آموزان ، اختلال یادگیری.