رابطه بین تنظیم شناختی– هیجانی و عزت نفس با سازگاری اجتماعی

هدف پژوهش حاضر بررسی رابطه بین تنظیم شناختی هیجان و عزت نفس با سازگاری اجتماعی دانش آموزان بوده است. روش پژوهش، توصیفی از نوع همبستگی می باشد. بدین منظور تعداد ۳۰۰ نفر از دانش آموزان دختر شهر آشخانه با استفاده از روش نمونه گیری تصادفی جند مرحله ای انتخاب شدند. برای جمع آوری داده ها از پرسشنامه های استاندارد استفاده شد. برای تجزیه وتحلیل داده ها از تحلیل رگرسیون چند متغیره با روش گام به گام و همبستگی پیرسون استفاده شد. نتایج تحلیل رگرسیون چند متغیره نشان داد که متغیرهای تنظیم شناختی هیجانی و عزت نفس باهم ۱۲ درصد واریانس (تغییرات)، متغیر سازگاری اجتماعی را پیش بینی کرده اند. نتایج همبستگی پیرسون نشان داد که بین تنظیم شناختی هیجان مثبت و سازگاری اجتماعی ۱۴۵/۰ رابطه وجود دارد که در سطح ۰۱/۰ معنی دار می باشد و بین تنظیم هیجانی منفی و سازگاری اجتماع ۱۳۸/۰- رابطه وجود دارد که در سطح ۰۵/۰ معنی دار می باشد. همچنین نتایج نشان داد که بین عزت نفس و سازگاری اجتماعی ۰۹۴/۰ رابطه وجود دارد که در سطح ۰۵/۰ معنی دار می باشد.

کلیدواژه ها:

تنظیم شناختی هیجان ، عزت نفس ، سازگاری اجتماعی و دانش آموزان