آسیب های ورزشی کاراته کاها در مسابقات بین المللی

اهداف: از جمله راه های پیشگیری از آسیب، شناخت آسیب های شایع در ورزش و عوامل ایجادکننده آسیب است. هدف از تحقیق حاضر بررسی بروز، نوع و سازوکار ایجاد آسیب های کاراته کاهای شرکت کننده در مسابقات بین المللی جام وحدت و دوستی بود.   روش ها: این تحقیق توصیفی- پیمایشی در سال ۱۳۸۸ انجام شد. جامعه آماری ۱۶۵ نفر کاراته کای حرفه ای مرد شرکت کننده در نهمین دوره مسابقات جام بین المللی وحدت و دوستی بودند که به روش سرشماری وارد مطالعه شدند. برای جمع آوری اطلاعات از فرم ثبت آسیب استفاده شد و وزن ورزشکار، شدت آسیب، محل آسیب، نوع آسیب، زمان رخ دادن آسیب و سازوکار آسیب ثبت شد. برای تحلیل داده ها از آمار توصیفی و نرم افزار SPSS ۱۶ استفاده شد.   یافته ها: ۷۵ آسیب در ۲۳۵ مسابقه با میانگین ۳۲/۰ آسیب در هر مسابقه رخ داد. ۸۰% از آسیب ها خفیف، ۳/۱۷% متوسط و ۷/۲% شدید بودند. ناحیه سر و صورت (۳/۴۹%) بیش از نواحی دیگر در معرض آسیب قرار داشت. بیشترین نوع آسیب کوفتگی (۶۰%) و خونریزی (۳/۲۱%) بود. ۲۴% از آسیب ها در دقیقه اول مسابقه اتفاق افتاد و ۳/۳۷% در دقیقه دوم، ۳/۱۷% در دقیقه سوم و ۳/۲۱% از موارد در زمان خارج از مسابقه رخ داد.   نتیجه گیری: بیشتر آسیب ها در کاراته خفیف هستند و شیوع آسیب های شدید کم است. بیشترین نوع آسیب، کوفتگی عضلانی است. بروز آسیب در دقیقه دوم مسابقات بیش از زمان های دیگر بوده و ناحیه سر و صورت نیز بیشتر در معرض بروز آسیب قرار دارد.

کلیدواژه ها:

کاراته ، مسابقه ، آسیب ورزشی