تاثیر آرام سازی پیشرونده عضلانی بر ابعاد چهارگانه سبک زندگی بیماران جراحی پیوند عروق کرونر: کارآزمایی بالینی تصادفی شده سه سویه کور
محل انتشار: مجله طب نظامی، دوره: 19، شماره: 5
سال انتشار: 1396
نوع سند: مقاله ژورنالی
زبان: فارسی
مشاهده: 152
فایل این مقاله در 11 صفحه با فرمت PDF قابل دریافت می باشد
- صدور گواهی نمایه سازی
- من نویسنده این مقاله هستم
استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:
شناسه ملی سند علمی:
JR_MILIT-19-5_008
تاریخ نمایه سازی: 30 مرداد 1402
چکیده مقاله:
زمینه و هدف: شیوع و بروز بیماری عروق کرونری قلب به طور جدی تحت تاثیر شیوه زندگی ناسالم افراد قرار دارد. هدف از انجام مطالعه حاضر، تعیین تاثیر آرامسازی پیشرونده عضلانی بر ابعاد چهارگانه سبک زندگی بیماران جراحی پیوند عروق کرونر می باشد. روش ها: در کارآزمایی بالینی تصادفی شده سه سوکور حاضر، تعداد ۸۰ نفر از بیمارانی که جراحی قلب داشتند بطور تصادفی در دو گروه مداخله (۴۰ بیمار) و کنترل (۴۰ بیمار) قرار گرفتند. در گروه مداخله بیماران آموزش دیده بودند و تمرینات تکنیک آرامسازی پیشرونده عضلانی را انجام دادند اما گروه کنترل هیچگونه مداخلهای دریافت نکرد. به منظور جمع آوری دادهها از فرم ثبت مشخصات فردی، چک لیست خودگزارش دهی انجام تمرینات تکنیک آرامسازی پیشرونده عضلانی و پرسشنامه سبک زندگی در چهار بعد تغذیه (۱۱ سئوال)، خواب (۱۰)، فعالیت فیزیکی (۵ سئوال) و دخانیات (۳ سئوال) استفاده شد. در پایان داده های جمع آوری شده بین دو گروه مداخله و کنترل مقایسه گردید. یافته ها: داده های مربوط به سن (۱۲۶/۰P=)، جنس (۶۴۴/۰P=)، تاهل (۶۴۳/۰P=) و شغل (۷۴۶/۰P=)، شاخص توده بدنی (۷۲۸/۰P=) و تعداد اعضاء خانواده (۷۶۰/۰P=) در دو گروه مداخله و کنترل اختلاف معنی دار نداشت. آزمون آماری کوواریانس در مورد هر چهار بعد سبک زندگی شامل تغذیه، خواب، فعالیت فیزیکی و دخانیات به همراه نمره کلی سبک زندگی تفاوت معنیداری بین دو گروه مداخله و کنترل نشان داد (۰۵/۰>P). آزمون آماری آنوا با اندازههای تکراری در مورد هرچهار بعد سبک زندگی به همراه نمره کلی سبک زندگی برای مقایسه اثرات متقابل زمان و گروه تفاوت معنیداری بین دو گروه مداخله و کنترل نشان داد (۰۵/۰>P). نتیجه گیری: اجرای تکنیک آرامسازی پیشرونده عضلانی بطور معنی داری سبب ارتقاء و بهبود ابعاد چهارگانه سبک زندگی شامل تغذیه، خواب، فعالیت فیزیکی و دخانیات در گروه مداخله نسبت به گروه کنترل گردید.
کلیدواژه ها:
نویسندگان
فرشید رحیمی بشر
گروه بیهوشی و مراقبت های ویژه، دانشکده پزشکی، دانشگاه علوم پزشکی همدان، همدان، ایران
سید مصطفی حسینی
واحد توسعه پژوهش های بالینی، بیمارستان امام حسین (ع)، دانشگاه علوم پزشکی شهید بهشتی، تهران، ایران
معصوم خوش فطرت
دپارتمان انستزیولوژی و مراقبتهای ویژه، بیمارستان خاتم الانبیا، دانشگاه علوم پزشکی زاهدان، زاهدان، ایران