رابطه بین کمرویی، اضطراب اجتماعی و نشانگان تنیدگی با افسردگی در دانشجویان کارشناسی دانشگاه پیام نور شهرستان هفتگل

هدف از پژوهش حاضر، بررسی رابطه بین کمرویی، اضطراب اجتماعی و نشانگان تنیدگی با افسردگی در دانشجویان کارشناسی دانشگاه پیام نور شهرستان هفتگل بود. روش پژوهش توصیفی از نوع همبستگی می باشد. جامعه آماری این پژوهش شامل کلیه دانشجویان بود که نمونه ای به حجم ۱۵۰نفر به شیوه در دسترس انتخاب شد. برای گردآوری داده ها از پرسشنامه افسردگی فرم کوتاه (DSQ)، پرسشنامه اضطراب اجتماعی (SAI)، مقیاس بازبینی شده کمرویی (RSS) و پرسشنامه نشانگان تنیدگی (SSI) استفاده شد. به منظور آزمون فرضیه ها از ضریب همبستگی پیرسون و تحلیل رگرسیون چندگانه استفاده شد. نتایج نشان داد بین کمرویی، اضطراب اجتماعی و نشانگان تنیدگی با افسردگی رابطه مثبت و معنی داری وجود دارد. همچنین نتایج تحلیل رگرسیون نشان داد کمرویی، اضطراب اجتماعی و نشانگان تنیدگی پیش بینی کننده های معناداری برای افسردگی هستند و روی هم رفته ۲۸ درصد از واریانس متغیر ملاک (افسردگی) را تبیین می کنند. سطح معناداری در این پژوهش۰۵/۰>P می باشد.

کلیدواژه ها:

کمرویی ، اضطراب اجتماعی ، نشانگان تنیدگی ، افسردگی.