نگاهی سیستمی به تاثیر آموزش های دینی بر کاهش آسیب های اجتماعی در مدارس (نمونه موردی: دانش آموزان مدارس ابتدایی خوزستان)

آموزش مفاهیم دینی نیز مانند هر علم دیگری نیاز به شناسایی و به کارگیری اصول و روش های صحیح، کارآمد و موثر دارد. بنابراین، همان گونه که شناخت خصوصیات و توانایی های کودکان در بهینه سازی آموزش مفاهیم دینی امری مسلم است، شناخت اصول و روش های مربوط به آموزش مفاهیم دینی کودکان نیز ضرورت دارد. پژوهش حاضردرصدد است به بررسی سیستمی تاثیر آموزش های دینی بر کاهش آسیب های اجتماعی در مدارس بپردازد، این تحقیق به صورت توصیفی از نوع همبستگی و جزو تحقیقات کاربردی می باشد جامعه آماری تحقیق موردنظر کلیه ی دانش آموزان ابتدایی استان خوزستان می باشد، که از طریق نمونه گیری خوشه ای چند مرحله ای ۱۲۰نفر به عنوان حجم نمونه آماری انتخاب گردید. بدین صورت که با توجه به تعداد مدارس ابتدایی ابتدا به بخش آمارگیری مراجعه نموده و لیست مدارس دولتی تهیه شد. سپس از بین مدارس مذکور تعداد دو مدرسه به صورت تصادفی انتخاب شده، در مرحله بعد به مدارس مورد نظر مراجعه نموده و با توجه به تعداد کلاس های موجود از بین آنها ۱۲۰ دانش آموز به صورت تصادفی انتخاب شد، ابزار اندازه گیری در این پژوهش پرسشنامه استاندارد آموزش های دینی و پرسشنامه استاندارد آسیب های اجتماعی دانش آموزان می باشد که روایی آن ها مورد تایید اساتید متخصص و پایایی آن ها با استفاده از آزمون آلفای کرونباخ به ترتیب ۸۰/۰ و ۷۸/۰ برآورد و مورد تایید واقع شد . تجزیه و تحلیل اطلاعات با استفاده از بسته های نرم افزاری SPSS ویرایش بیست و سوم، انجام شد. اطلاعات در دو سطح توصیفی و استنباطی بررسی شدند. نتایج نشان داد که آموزش های دینی بر کاهش آسیب های اجتماعی دانش آموزان نقش موثری دارد.

کلیدواژه ها:

آموزش های دینی ، کاهش آسیب های اجتماعی ، دانش آموزان.