بررسی عوامل موثر بر ارزیابی آسایش حرارتی در فضای باز

فضاهای باز شهری دربرگیرنده بخش زیادی از فعالیت های روزمره انسان و همچنین بستری برای تحلیل سبک زندگی و بهداشت عمومی جامعه محسوب می شود. مهم ترین راهبرد طراحی این فضاها، درنظرگرفتن آسایش حرارتی برای ارتقای کیفیت فضا و جلب رضایت استفاده کنندگان است . به دلیل تفاوتهای اقلیمی ، روشهای متفاوت جهت اندازه گیری آسایش حرارتی محیط های باز نیاز است . مقاله حاضر به روش تحقیق کیفی -توصیفی ، آسایش حرارتی محیط های بیرونی را در چهار سطح اقلیمی و محیطی ، فیزیولوژیکی ، روانی و اجتماعی -رفتاری ارزیابی بررسی می کند. سپس مدلهای آسایش حرارتی را بر اساس طبقه بندی ارزیابی ذهنی و عینی در سه دسته شاخص های تجربی ، حرارتی و مبتنی بر معادلات خطی تشریح می کند. درنهایت نیز ارائه راهکارهای مکمل برای ارزیابی دقیق تر آسایش حرارتی فضاهای باز پیشنهاد می شود.

کلیدواژه ها:

آسایش حرارتی ، فضاهای باز ، خرد اقلیم