بررسی رویکرد اکولوژیک ایستا در طراحی مجتمع های مسکونی به منظور کاهش آلودگی هوا و بهبودکیفیت زیست شهری

روند سریع توسعه شهرها چرخه حیات زیستی را بر هم زده و موجب بروز مشک لاتی ازجمله آلودگی هوا شده است . این نوشتار به دنبال کنترل آلودگی هوا در جهت کاهش سطح آسیب به انسان بوده ، این مهم را در حیطه معماری و شهرسازی و تاثیر پوسته های ساختمانی و معماری اکولوژیک دنبال می کند. یکی از رویکردهای مهم در حوزه معماری و شهرسازی توجه به طبیعت به مثابه الگو و راهکاری برای تعدیل مشکلات زیست محیطی است ، و هدف اصلی این پژوهش درک بهتر چگونگی تعامل معماری اکولوژیک ایستا برای ارتقای کیفیت هوا و کاهش سطح آالینده ها از طریق بهبود طراحی ساختمان های مسکونی ، و دستیابی به بیو پوسته بهینه در این خصوص در کلان شهر ها می باشد. به دلیل میان رشته ای بودن پژوهش حاضر، پیشبرد این تحقیق نیازمند روش های خاص ترکیبی بوده و اگرچه مطالعات این نوشتار متکی بر روش کتابخانه ای و بررسی منابع موجود است ، اما بسط چنین پژوهشی نیازمند تحقیق ترکیبی در حوزه های میان رشته ای است . بنابر کلیه مراحل طی شده در این نوشتار و با توجه به مقایسه کیفی نما های سبز و دیگر سیستم های معماری اکولوژیک ایستا ، میتوان اذعان داشت که سیستم های معماری سبز ایستا میتوانند ساختاری مناسب را در خصوص کنترل آلودگی هوا در شهر تهران و دیگر کلان شهر ها ارائه دهند .

کلیدواژه ها:

آلودگی هوا ، سیستم های ایستا ، معماری اکولوژیک ، نماهای سبز